De Geschiedenis (History of) van USSR boxers >>>
 
Modeloverzicht van USSR boxers
Het napluizen van de juiste volgorde van de verschillende modellen uit de voormalige Sovjet Unie is een ondoenlijke zaak. Maar we proberen toch wat overzicht te geven. Alle jaartallen zijn bij benadering en ook de modelnamen moeten met een korreltje zout worden genomen.

De omstandigheden waaronder de eerste motoren tussen 1941 en 1945 zijn ontstaan zijn nogal chaotisch. Dat kwam natuurlijk door de oorlogsomstandigheden en een aantal verhuizingen. Toen eenmaal besloten was om naar Irbit te gaan was dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. De eerste jaren ontbraken nog veel machines, die waren soms ergens anders terecht gekomen, en geschoold personeel was er amper. Gezonde mannen werden naar het front gestuurd waardoor er veel vrouwen in de fabriek stonden. Wat later is er een eigen technische opleiding opgezet waardoor het mogelijk werd beter en sneller te produceren. De productieaantallen die voorgeschreven werden zijn nooit gehaald. Door materiaalgebrek werd er veel geimproviseerd waardoor maar weinig motoren gelijk waren. Het is dus eigenlijk niet te zeggen hoe een originele M72 er nu uitzag en dat is aan de foto's wel te zien. De eerste verbeteringen kwamen pas na 1946.

De M72 werd op verschillende locaties geproduceerd. We herkennen ze meestal aan het voorspatbord en het achterspatbord voor zover ze nog origineel zijn. Op de foto's zie ik twee verschillende BMW R71 uitvoeringen. Een plat en een diep model. Verder zien we een spatbord met recht stuk aan de voorkant en een gewoon glad spatbord. Soms zit de voorste bevestigingsbeugel onder het spatbord maar soms ook er overheen. Allemaal met de onderste beugel die je als standaard kunt gebruiken om het voorwiel te demonteren. Die beugel verdween na 1946 toen er verbeteringen werden doorgevoerd en het spatbord omhoog ging. Algemeen wordt aangenomen dat toen ook de verstevigings driehoeken in het achterframe kwamen. De allereerste modellen hadden een Bosch ontsteking.

Tot 1946 had het achterspatbord een horizontale bevestigingsbeugel die naar de bovenkant van de plunjer liep zoals de R71 dat had. Daarna kwam er een lange beugel vanaf de onderkant van de plunjer naar het achterlicht. Handig om het spul uit de modder te trekken. De vroege modellen hadden een duozadel met een andere ophanging waardoor het achterspatbord iets smaller is onder het bagagerekje.

Wat verder opvalt is het model van het zijspan. Er zijn er twee. Een met en een zonder (torsie)vering. Zij werden door elkaar gebruikt. Men spreekt soms van het eerste model (beugel over het spatbord) en het tweede model. Of dat klopt weet ik niet maar je ziet vroege motoren met latere zijspan en andersom. Ook op oude foto's.

Een motor een typenaam geven was iets dat in "Rusland" gewoon niet gedaan werd. Het is meer een projectnaam. Pas na het begin van de jaren zestig begon men met modelnamen. Als er na aanvang van de jaren vijftig een ander (verbetert) model kwam of een modelwijzinging dan werd dat niet meteen doorgevoerd. Vernieuwingen en verbeteringen werden tijdens de productie ingevoerd nadat de oude magazijnvoorraad eerst opgemaakt was. Omdat veel onderdelen uitwisselbaar zijn is bijna geen enkele motor nog origineel. In al die jaren improviseren om alles rijdend te houden is er veel gesleuteld in het voormalige Oostblok.

We spreken meestal over Russische motoren maar dat klopt niet helemaal meer. De Dnepr werd in Kiev gebouwd en dat ligt in de Oekraïne. We onderscheiden voor het gemak maar de merken Ural (Irbit) en Dnepr (Kiev). De M-72 is strikt genomen dus geen Ural maar werd wel gebouwd in de fabriek waar later de Ural vandaan kwam. De merknamen Ural en Dnepr kwamen pas later in zwang omdat er toen pas aan particulieren werd geleverd. De M-72 werd dus zowel bij Ural als bij Dnepr geproduceerd. De eerste fabriek van de M-72 stond in Moscow vandaar dus de M. Anderen zeggen dat het gewoon "Motor" betekend. Nummer 72 komt na 71 en dat was het typenummer van de BMW R71 waar de M-72 een kopie van is.

Over het M72 frame is nogal wat discussie. De allereerste modellen hadden geen horizontale frambuis tussen het balhoofd en onder het zadel. Ook de vertikale strip/buis onder het zadel naar de middenbok ontbrak. Althans dat wordt beweerd. Tot nu toe heb ik daar nog geen enkel voorbeel van gezien behalve dan als het een BMW frame was. Je kunt dat ook moeilijk op foto's herkennen.

Aanvullingen en verbeteringen zijn welkom.

Mail to: Ben van Helden (c) 2016-2019
Ural / IMZ DNEPR MILITAIR & PROTOTYPEN
M-72 Dnepr M-72N Dnepr K-750W
M-72 M Dnepr K-750 Dnepr MW-750M
M-52 Dnepr K-650 Dnepr M-72H
M-53 Dnepr MT-8 Dnepr MW-750M
M-75 / M-77 Dnepr MT-9 Dnepr MW-650
M-75 Civiel Dnepr Wankel MT16 (KMZ 156.200)
M-61 Dnepr MT-10  
Ural M-62 Dnepr MT-10-36 Prototypen & onbekend
Ural M-63 Dnepr MT-11 (KMZ 8.155) Ural M73
Ural M-66 Dnepr (MT) 12  
Ural M-67-36 Dnepr MT-14 Escort (Kremlin?)  
Ural M-67-36 Enduro Dnepr MT-14.9 Patrol  
Ural Cross Dnepr MT-16 (KMZ 8.922)  
Ural M-80 Dnepr MT19+157  
Ural Wankel Dnepr MT-80  
Ural 8 103-10-03 Dnepr Solo (KMZ 8.157.01)  
Ural Cobra 300/P300 (KMZ 8.922)  
Ural Voyage(?) 303  
Ural Wolf Chopper (KMZ 8.157.02)
Ural Solo 158-02 enduro Dynamite  
Ural Tourist Tourist  
Ural Ranger    
URAL
M-72

Gemaakt in verschillende fabrieken werden onder moeilijke omstandigheden motorfietsen geproduceerd na 1941. Het plan was om het model in drie verschillende fabrieken te produceren. In Moskou(MMZ) 12500 stuks, Leningrad 5000 en in de Kharkov Motoplant 13000 M-72's.

De fabriek in Moskou lukt het om in het eerste jaar ongeveer 1750 motoren te bouwen. In oktober 1941 werd de fabriek verplaatst naar Gorky(GMZ) en nog wat plekken (?) In november weer naar Irbit verplaatst. In Gorky werden wel alle zijspannen gemaakt. Wat er met de fabriek in Leningrad is gebeurt is mij niet bekend.

De fabriek in Irbit probeerde te functioneren met weinig elektriciteit en met behulp van een generator aangedreven door een stoomlokomotief zonder wielen. Vanwege het tekort aan aluminium, werden onderdelen soms gemaakt van gietijzer. Ondanks alle moeilijkheden slaagden ze erin om de productie te starten in februari 1942 en het het om op 24 oktober de eerste partij motoren af te leveren.
   
Tegen het einde van de oorlog waren 9799 complete combinaties geleverd aan het leger. In het voorjaar van 1942 starte de bouw van een nieuwe productiehal. Een productie van 15.000 stuks per jaar was de planning, maar dit doel werd niet bereikt. Na de oorlog werd een nieuw uitbreidingsplan uitgevoerd.

Het verbeteren kon toen echt beginnen. In 1946 werd de dubbele koppelingsplaat geïntroduceerd en de overbrengingsverhouding werden veranderd naar 3,89 naar 4,62. In 1948(?) werd het frame versterkt en kreeg de motor een nieuw luchtfilter. In 1950 bereikte de fabriek de productie van haar 30.000 ste motor.
   
(Ural / IMZ) M-72 M

Vanaf 1951 werd de M72 ook in Kiev gemaakt in de KMZ (Kiev Motorfiets Fabriek). Bij ons beter bekend als Dnepr of Dniepr. In zijn oorspronkelijke uitvoering werd de M-72 gebouwd tot ongeveer 1956. Daarna kwam zijn opvolger de M-72M. In 1953 begon men voorzichtig te exporteren en het jaar daarop kreeg men toestemming om de motorfietsen te verkopen op de civiele markt in Rusland. De productie van de militaire fietsen ging in zijn geheel naar Kiev (Dnepr) zodat Ural aleen nog civiele modellen leverde. De vernieuwde machine kreeg verbeterde remmen, sterker frame, ander voorspatbord en achterlicht. Het zijspanvering werd ook gewijzigd door de invoering van een torsiestang. In 1961 werd dit model opgevolgd door de M-61 met een kopklep motor maar de zijklepmotor bleef nog lang in productie.
   
(Ural) M-52

De M-52 was de eerste, in flinke aantallen geproduceerde, Russische motor met een kopklep boxer blok. Het was een prototype uit 1954 en de productie begon in 1956.

Het werd ontworpen alleen voor gebruik op de weg. Een zijspan was optioneel. Samen met het nieuwe 494 cc motorblok had de motor een nieuwe voorvork en trommelremmen met lichtmetalen naven.

In 1959 werd het uiterlijk van dit model wat aangepast waardoor hij een beetje op de latere M61 begon te lijken. 678 werden er gebouwd tot 1961.

Er was ook een sport versie, de M52S.
   
(Ural) M-53
   
(Ural) M-75 - M-77

De M-75 , M-75M en de M-77 waren racemotoren en niet meer dan 10-20 stuks werden er per jaar gemaakt.
   
(Ural) M-75 Civiel
   
(Ural) M-61

De M-61 werd in 1961 geïntroduceerd als opvolger voor de M-72M. Duidelijk te zien is het "oude" plunjer frame maar nu met kopklepper.

Anders dan in de Dnepr K-750 gebouwd in Kiev, bleven veel delen onveranderd. De nadruk lag op het nieuwe 649 cc kopklep blok.
   
Ural M-62

De M-62 was een overgangsmodel tussen M-61 en M-63. Het belangrijkste, zichtbare verschil was een diepere spatborden maar wel nog het plunjerframe.

Voor het eerst werd de naam Ural (Oeral) gebruikt.
   
Ural M-63

Eindelijk kwam er een ander frame. De productie van de M-63 Ural begon in 1965. Hij had een nieuwe achterwielophanging met vork in plaats van plunjers en een nieuw gevormde brandstoftank. De motor en de versnellingsbak bleef ongewijzigd.

Dit model werd gebouwd tot 1970.
   
Ural M-66

De M-66 is weer een gemoderniseerde versie van de M-63. Met de exportmarkten in het achterhoofd werden nieuwe kleurenschema's geïntroduceerd. De fiets kreeg richtingaanwijzers en een nieuw gevormd stuur. In het motorblok kwam een full-flow oliefilter en op de versnellingsbak een papieren luchtfilter. Het frame en de voorwielophanging werd ook wat verbeterd.

Dit model werd geproduceerd 1970-1975.
   
Ural M-67-36

De belangrijkste aanpassing in de M-67 was een geheel nieuw 12 volt systeem. Een nieuwe koplamp en dashboard werd eveneens geïntroduceerd. Een zichtbaar verschil was de gewijzigde achterwielophanging en een heel nieuw frame. Met buddy of met twee zadels. De voorrem werd double leading die de remwerking sterk verbeterde. In 1976 het motorvermogen steeg 32-36 PK en de motor kreeg als typeaanduiding Ural M-67-36.
   
Ural M-67-36 Enduro
   
Ural Cross
   
Ural M-80
   
Ural Wankel

RD-501B. Dit model wordt zowel bij Ural als Dnepr beschreven. Aan het frame, achtervork binnen het frame, is te zien dat het een Dnepr is. Verder dan een prototype is het nooit gekomen. Wankelmotor 495 cc, 38 PK bij 6300 t/m.

In Rusland zijn nog meer prototypes (RD 515 en de ROTOR 500) gemaakt met wankelmotor maar dat valt dan weer niet binnen dit verhaal. Hoewel dit dan eigenlijk ook weer geen boxer is maar wel is het frame van een Dnepr gebruikt.
   
Ural 8 103-10-03

Een veel voorkomend model in Nederland. Zijn nog voor zeer redelijke prijs te koop.
   
Ural Cobra

Tja. Het verhaal gaat dat een paar arbeiders in de fabriek hier een aantal van gebouwd hebben. Het model sloeg niet aan.
   
Ural Voyage(?)

Nog meer Tja.....Langzaam maar zeker gaat het ergens op lijken.
   
Ural Wolf

Het begint er nu dan op te lijken. Zeldzame verschijning op de weg die er in de praktijk niet eens zo beroerd uitziet. Wordt een verzamelobject.
   
Ural Solo 2010

Vooral in de USA populair model waar dan ook het grotendeel van de productie naar toe gaat. Inmiddels zijn de prijzen op Europees niveau aangekomen maar is de kwaliteit stukken verbeterd.
   
Ural Tourist

Door het gebruik van kwaliteitsproducten uit andere landen is de betrouwbaarheid enorm toegenomen.
   
Ural Ranger
  
DNEPR
Dnepr M-72N 1956-1959

De productie van de originele M-72 in de fabriek in Kiev begon in 1951 maar al snel kwamen er tijdens de productie kleine aanpassingen.

De eerste flink aangepaste variant werd geïntroduceerd in 1957. De M-72N verschilde duidelijk van zijn voorganger door de voorwielophanging, een schommelarmvork, en lichtmetalen remtrommels. Nieuwe, verstelbare conische lagers en sterkere spaken werden gebruikt. Wel werd het oude plunjeframe nog gebruikt.

Omdat de fiets  beschikbaar was voor de civiele markt konden een spiegel en kuipje extra besteld worden. De wielbasis nam met 50 mm toe tot 1450 mm. Dit model is waarschijnlijk ontworpen door IMZ (Ural) ingenieurs.
   
Dnepr K-750 1956-1964

In 1958 begon de productie van de beroemde K-750. In tegenstelling tot de M-61 van IMZ, bleven de ontwerpers in Kiev de oude zijklepper trouw en richten zich meer op het verbeteren van het frame en de vering. De plunjervering van het achterwiel werd vervangen door een swingarm met hydraulische schokbrekers. In de zijspan werd de torsiestaaf vervangen door een vork ondersteund door een schokdemper, dezelfde als in de achtervering. Dat  verbeterde sterk de wegligging en grondspeling. De compressieverhouding groeide van 5,5 naar 6,0. Het vermogen steeg van 22 naar 26 pk. Geleidelijk aan werd de motor  verbeterd door gewijzigde cilinderkoppen en behuizing voor de ontsteking Het stuur kreeg andere hendels en een veel eenvoudiger voorwielophanging in de vorm van een gewone telescoopvoorvork.
De civiele versie kreeg echter nooit de versnellingsbak met achteruit. Tussen 1958 en 1976 zijn er 292.781 exemplaren van deze fantastische machine gemaakt in verschillende uitvoeringen.

In 1964 werd de fiets K-750M genoemd door al deze verbeteringen en aanpassingen. De militaire equivalent van dit model was MW-750,  verder op deze pagina beschreven.
   
Dnepr K-650 1967-1977

De eerste motorfiets met kopkleppen motor uit Kiev werd gelanceerd in 1967. Het was K-650 die inmiddel een zeldzaamheid aan het worden is. De K-650 werd parallel met de K-750 tot 1977 gemaakt. 36.963 in totaal. Werd uitgevoerd naar Groot-Brittannië onder de naam Cossack.

Later kreeg hij de typeaanduiding MT 8.
   
Dnepr MT-9 1971-1976

De opvolger van de K-650 of ook MT8 genoemd is de  Dnjepr MT-9. Die werd in 1971 geïntroduceerd als een aanvulling op het assortiment. Hij werd dus naast de K650 en K750 geproduceerd.

Deze fiets is als extra uitgerust met een versnellingsbak die een achteruitversnelling had.

Tot 1976  werden er 189463 gebouwd.
   
Dnepr Wankel 1974

RD-501B.
Dit model wordt zowel bij Ural als Dnepr beschreven. Aan het frame, achtervork binnen het frame, is te zien dat het een Dnepr is. Verder dan een prototype is het nooit gekomen. Wankelmotor 495 cc, 38 PK bij 6300 t/m.

In Rusland zijn nog meer prototypes (RD 515 en de ROTOR 500) gemaakt met wankelmotor maar dat valt dan weer niet binnen dit verhaal. Hoewel dit dan eigenlijk ook weer geen boxer is maar wel is het frame van een Dnepr gebruikt..


   
Dnepr MT-10 1973-1976

Opvolger van de MT9 werd de MT-10. Die kreeg een nieuw frame, vergelijkbaar met het frame dat gebruikt werd in de Ural M-67, grotere brandstoftank en, voor het eerste, 12 volt elektrisch systeem.

Hij werd gemaakt vanaf 1973 en er werden totaal 141.839 stuks gebouwd.

Wanneer de productie precies stopte is niet bekend.

Andere typeaanduidingen:
KMZ-8.155.02
KMZ-8.155.04 
   
Dnepr MT-10-36 1976-1980

De echte opvolger van de K-650 en MT-9 modellen is de MT-10-36. Een nieuwe brandstoftank van de MT-10 en een buddyseat gecombineerd met de betrouwbare lange frame zodat er gebruik gemaakt kon worden van de achteruitversnelling. Het elektrische systeem was 12 volt met een alternator, knipperlichten en een nieuwe koplamp met dashboard.

Hij kreeg ook wat hogere compressie waardoor wat meer vermogen. Nieuwe carburateurs.

Dit model werd gebouwd 1976-1984.
   
Dnepr MT-11 (KMZ 8.155) 02/04 1980-????

De MT-10-36 werd opgevolgd door de MT-11. Die was leverbaar met een buddy of met twee aparte zadels. Ze liepen nog steeds op laag-octaan gehalte benzine.

Het voor export aangeboden model (KMZ 3,8-155,6) had een hogere compressieverhouding die beter de hoog-octaan benzine overweg kon. De motor heeft een luchtfilter met verwisselbare papieren cartridge. Remmen zijn verbeterd door het gebruik van een extra rem op het zijspan wiel, die tegelijk werkte met het achterrempedaal. Tussen 1983 en 2005 bouwden ze 708.792 eenheden.
   
Dnepr (MT?) 12 1977-1982

Omdat de vraag naar goedkope zijkleppers ondanks alle moderniseringen beleef aanhouden introduceerde Dnjepr het model 12. Het werd speciaal ontworpen voor gebruik in moeilijke omstandigheden, op onverharde wegen of zelfs off-road. De zij-klepper was geschikter voor dat doel omdat het maximale koppel bij lagere toerentallen wordt bereikt.

Hij lijkt een beetje op de MT-10-36, maar had een 6 volt systeem en een door een as aangedreven zijspanwielaandrijving. Een speciale tandwiel-overbrenging, waardoor 36% van het koppel op het zijspan wiel en 64% op het achterwiel, verbeterde de rijeigenschappen.

Dnepr 12 was het laatste model met het oude zijklep blok. Rond de 200.000 werden er gebouwd.
   
Dnepr MT-14 Escort (Kremlin?) 1978-1989
 
   
Dnepr MT-14.9 Patrol 1977-1989

Net als bij
URAL was er een DNEPR "patrouille" voor de politie. Deze zeldzame (solo alleen) werd 25 exemplaren in 1978 en 25 in 1989 ...!

De motor
is geëvolueerd 696 tot 1000 cm3. Opvallend is ook de 5-versnellingsbak op sommige modellen.
   
Dnepr MT-16 1985-2001

De Dnepr 16 werd gebouwd in verschillende versies:

KMZ 8.156
KMZ 8.922
KMZ-8.922-02 (burger)
KMZ 156.200 (leger)
KM3-8.9226.

Allemaal ontworpen voor gebruik met een zijspan. Hij werd aangedreven met een versnellingsbak met achteruit, aandrijving op achter- en zijspanwiel. De compressie steeg van 7,0 tot 8,5:1. De fiets was verkrijgbaar met buddy of twee aparte zadels.
   
Dnepr MT19+157 1990-????

Enige opvallende verschillen met de MT16 zijn de voorvork en een poging tot vormgeving door middel van twee plastic zijpanelen.
   
Dnepr MT-80

De Oostenrijkse firma Schwaighofer KEG in Linz importeerde een aantal Mt10 motoren en voorzag die van BMW R80 blokken.

Of die in Rusland werden gebouwd is mij niet bekend.
   
Dnepr Solo 1991-????

KMZ 8.157.01
KMZ 8.157.02,
KMZ 8.157.05.

Deze solomotor was gebaseerd op het Dnepr MT11 maar ontworpen voor gebruik zonder zijspan. Het had kleinere 18 inch wielen met 3.50 x18 banden.

De overbrengingsverhouding werd 3,89:1 met zachtere demping voor, een ander chroom voorspatbord en hoger stuur. De achteruitversnelling was gewoon door de fabriek geblokkeerd en  in de handleiding was er een waarschuwing over over het deblokkeren daarvan.
   
300/P300 ????-2001

KMZ 8.922

Werkpaarden deden het altijd goed in het Oostblok. Meestal wordt gesproken over Russische motoren maar helemaal juist is dat niet(meer). Kiev ligt in de Oekraïne.
   
303

Grapjassen blijven er altijd en overal. Of die een serieuze fabrieksoptie was is mij onbekend maar hij had een typenummer. Er was ook nog een solo chopper met het typenummer:

KMZ 8.157.02
   
Dnepr 158-02 Enduro Dynamite (Dinamite)
  
  Tourist
  
Legermotoren gebouwd in Kiev / Military motorcycles built in Kiev
   
K-750W

In 1954 besloot de toenmalige Russische regering dat de motoren ook op de civiele markt te koop mochten worden aangeboden. De productie van de militaire modellen werd toen naar Kiev verplaatst (DNEPR)

Het eerste model dat speciaal werd ontworpen voor het leger was de K-750W. Een aangepaste civiele K-750. Belangrijk verschil met de civiele uitvoering waren de geweerhouder, munitieboxen, bevestigingen voor een schep en bijl en er was extra gereedschap aan boord.

Voor het leger was dit model een hele vooruitgang vergeleken met de M72. De motorfiets was nu uitgerust met een set reserve onderdelen, gereedschappen en apparaten en heeft hulpstukken voor speciale apparatuur en een wapenhouder op de zijspanbak.

De 750cc zijklepmotor met koppeling, versnellingsbak, luchtfilter, carburateurs, dynamo en de ontsteking is gemonteerd in het frame op drie punten. Er zit een vier versnellingsbak onder met achteruit. Die zat nooit in de burgerversie.
 
   
Dnepr MW-750M 1963-1968

In de loop van de productie kwamen er aanpassingen zoals een andere voorvork. Het wachten was nog even op een nieuw frame want het was nog steeds het oude M72 frame uit 1941.
   
Dnepr M-72H 1956-1959

Uitvoering uitsluitend voor het leger gebouwd. Speciale voorvork die alleen in die jaren gemonteerd werd. Eigenlijk een M72 met andere vork. Waarin de verschillen precies zitten is mij niet bekend. Zou met de aandrijving van het zijspanwiel te maken kunnen hebben.
   
Dnepr MW-750 1964-1973

Uiterlijk bijna identiek met de laatste serie van K-750W modellen. De MW-750 heeft een aangedreven zijspanwiel. Opvallend is de nieuwe achtervork met aangepaste vering. Ook een nieuw type voorvork. Type 6204 met sperdifferentieel. 
   
Dnepr MW-750M 1973-1976

De motoren gebouwd voor het leger werden ontwikkeld op dezelfde wijze als de civiele modellen. MW-750M was eigenlijk een militaire versie van de Dnepr MT12. De MT8204 versnellingsbak had een achteruit-versnelling en het sperdifferentieel is vervangen door een tandwieloverbrenging. Een brandstoftank en een deel van het elektrisch systeem van de Dnepr MT12 werd toegepast (behalve de lampjes in de koplamp).
Na 1975 worden zwaardere achterschokdempers gebruikt.
   
Dnepr MW-650 (M) (M1)

Motorfietsen met kopkleppenmotoren werden ook geleverd aan het leger. MW-650 had een MT801-motor, teruggetuned om het gebruik van slechte benzine toe te staan​​. De versnellingsbak MT8204 was identiek aan de MW-750M. Remmen werden verbeterd door het gebruik van two leading shoe in het voorwiel en extra rem op het zijspanwiel die gelijk met het achterwiel werd bediend. Verlichting was identiek met de civiele MT-10. Dit model werd later op dezelfde manier aangepast als de civiele modellen en werd MW-650M en later MW-650M1 genoemd. Tussen 1968 en 1991 bouwde de fabriek 6687 exemplaren van alle versies (MW-650, MW-650M en MW-650M1).
   
MT16

KMZ 156.200

Geen informatie over.
 
Unknown models / Onbekende modellen
   
Dnepr MT2
Dnepr MT3
Dnepr MT5
Dnepr MT7
Dnepr 1
Dnepr 2
   
Parts are translated with permission from: http://www.gaz69.org/moto/HistoryEN.html