START   CONTACT

Harley Davidson WLA LIBERATOR 1942 deel 3 "Lopen zal hij".

Januari 2012. Een ander project is bijna klaar dus eindelijk tijd om aan de "de Griek" te beginnen. Na eerst de carburateur en de olievoorziening op pijl te hebben gebracht bleek hij niet te willen starten. Hij belande in een hoek tot ik meer tijd had. Dat is nu dus. Eerst maar eens gaan kijken of hij wel compressie had. Nee dus, voorste cilinder gaf geen krimp. Na het losdraaien van de klephulzen bleek al snel waarom. De uitlaatklep zat vastgeroest.  Op de foto net te zien dat er flink wat ruimte tussen de stoter en klep zit. Na het verwijderen van de kop bleek de roestduivel toch meer te hebben toegeslagen dan ik had gehoopt. Er lag ook rommel op de zuiger. Vroeger zou ik het hebben schoongemaakt, dichtgeschroefd en verder mee gaan rijden. Nu doen we dat toch anders.
Bij controle van de achterste cilinder lag er flink wat roest in de klepstoter. Maar goed dat hij niet aan de praat was gekregen. Foto hieronder dus.
Wordt dus slopen de hele zaak. Koppen en cilinders er af en de zaak vlakken en kleppen slijpen. Ik kon niet verder omdat ik net dat ene stuk gereedschap niet in huis heb.
De motor heeft meer dan 25 jaar ergens gewoon gestaan. Dat is te merken. Alles zit nogal vast, muurvast. Zonder het juiste gereedschap is er niet door te komen. Met veel wrikken kreeg ik de uitlaat tenslotte los maar strande bij het spruitstuk van de carburateur. Eerst maar eens het juiste gereedschap scoren.
Zomaar wat overpeinzingen. Wat ik inmiddels weet is dat deze motor in 1977 naar Nederland is gekomen. Hij is toen gekocht door iemand en die heeft hem opgeknapt of laten opknappen. Als ik goed naar details kijk is er veel moeite gedaan om hem terug te brengen naar een bepaalde tijd. Of, hij was zo en is alleen opgeknapt. Veel details kloppen. Later, in 1998, kwam het boek van dhr. Palmer uit die alle WLA's netjes op een rijtje zette. Of het toeval is of niet, de motor voldoet precies aan de beschrijving van model IV. Bij model V werden oa de blokken groen gespoten en de koppen zwart. Ik kan er, gezien de roestvorming, gerust vanuitgaan dat hij is opgeknapt voor dat het boek van Palmer uitkwam, Blijven dus twee mogelijkheden over. 1: Hij was zo en is opgeknapt met behoud van veel originele details. 2: Hij is opgeknapt door iemand die er wel alles vanaf wist, gezien de details. Dat gaan we dan nog eens achteraan. Ik geef de tweede optie de meeste kans. Zou het de eerste zijn dan zou het betekenen dat de motor dus eigenlijk helemaal origineel is. Hij zit er in ieder geval niet ver vandaan.
Na wat sleutelen voorzichtig  de "gearcase cover" er af gehaald zonder dat de nokkenassen er ook uitvielen. Inmiddels is duidelijk dat de vorige restaurateur geen pakkingen tot zijn beschikking had. Alles zit met vloeibare pakking aan elkaar geplakt. Dus lekt, en flink ook. Gaan we allemaal weer netjes in orde maken, met pakkingen.
Nu weer netjes maar met pakkingen. Ook de oliepomp had geen pakkingen dus die ook maar vernieuwd. Was iets meer werk dan gedacht. Het ontbrekende carter zeefje ook maar meteen gemonteerd. De zuigers zijn er inmiddels ook vanaf omdat bleek dat de cilinders jammer genoeg overleden waren. Komen dus nieuwe cilinders en zuigers op. Duur grapje.
Kost wat maar dan heb je ook wat. De cilinders waren nog te redden maar moesten opnieuw "verbust" worden. De hele zaak kan weer in elkaar en dan maar eens gaan kijken of hij wil ploffen. Gaat nog even duren dus. Goed te zien is dat ik deze keer niet alles netjes ga maken maar het originele patien wil bewaren. Mooi woord voor roest.
Na wat sponsorgelden bij de local non-dealer te hebben achtergelaten zijn de cilinders, zuigers en koppen weer gemonteerd. Het is even wennen om weer te sleuten met het motto "vast is vast". Niks aanhaalmomenten, momentsleutels, digitale schuifmaten en afstellampen. Kleppen stellen? Gewoon 1 mm inlaat en 1,5 mm uitlaat. Contactpunten, gewoon 0,55 mm en op het streepje. 
Bij het monteren van de originele uitlaat begon die in mijn handen te desintegreren. Totaal verrot van binnen uit. Dan maar even een originele kopie gehaald. Als dit het beste is dat de Poolse metaalwerkers kunnen produceren dan wordt het tijd om alles maar in Thailand te gaan bestellen. Zes uur bezig geweest om het passend te maken. Een originele voorbuis heeft twee knikken, de kopie één bocht. Dat past gewoon niet. Door de montage van een tussenbus bij de voorste uitlaatsteun was het nog een beetje op de goede plek te krijgen hoewel de treeplank nu 2 cm naar buiten staat. Maar goed, het zit en een betere lopen we nog ooit nog wel tegen het lijf.  Gasdicht zal hij niet zijn maar dat roest vanzelf wel dicht.
Zat ik om een uur of tien op de bank, het journaal begon. Dacht dus maar eens even naar mijn brommers kijken voor dat de hond uit moet en het bedje roept. Nog even wat zitten prutsen aan de Liberator. Dacht toen, laat ik er wat benzine in stoppen. Litertje erin. Niets lekte. Nou, dan maar van de brug en op de grond. Zou die eigenlijk wel lopen? Kan toch even kijken of die een plof geeft. Drie keer voorpompen met choke dicht. Choke open en twee tikje dicht. Voorontsteking. Contact aan en..........................lopen.
Er waren wat vragen over de lippen op het frame op een forum over legermotoren dus maar even een foto gemaakt. Niets bijzonders te zien, althans door mij.
De linkerkant ook maar eens op de foto. Vanavond het oliebad-luchtfilter helemaal schoongemaakt en roestvrij gemaakt om te voorkomen dat de motor de roest zou opzuigen bij het starten. Viel erg mee. Verder alles netjes en lekvrij op zijn plek vastgeschroefd. De primaire kettingkast heb ik er al afgehad om de koppeling schoon te maken en af te stellen. Het enige dat ontbreekt is de pantserplaat onder de motor. Die komt er pas op als alle lekkages zijn opgelost.
20-03-2012. Mooi weer, kwam goed uit. Eerste rondje in de straat gereden om te kijken af alles goed werkt. Olijfje rookte wat maar dat is alle montageolie en nieuwe verf op de cilinders. Nou, dan gaan we hem maar eens goed nalopen en klaar maken voor een langere rit. Stationair moet nog even bijgesteld en kijken of de olie ook echt goed doorloopt.
De bedrading van een Liberator is niet echt ingewikkeld. Het is wel afhankelijk van hoe de vorige eigenaar er mee om is gegaan. Alles ziet er wel netjes uit met aandacht voor detail. Ik zou echter toch niet snel dit soort kabelschoentjes gebruiken. Maar goed, ieder zo zijn eigen manier van werken. Ik had de hele zaak even open gemaakt om de Blackout Headlamp aan het branden te krijgen.
Die was niet aangesloten. Na het monteren van de schakelaar was er wat restauratiewerk aan die schakelaar nodig om het zaakje weer te laten werken. Toen ik de nieuwe draad aansloot op de terminal had ik ineens wat rook om de motor hangen. Eerst dus maar eens goed gaan meten en zoeken. Dat is nou zo leuk aan dat oude spul, je kunt het gewoon uit elkaar halen, repareren, en weer in elkaar knutselen.
Dit prachtige apparaatje was de reden voor de kortsluiting. Omdat deze "Generator Field Switch" gemonteerd was is de bedrading wat aangepast. Reden om het ding maar eens even te bekijken. Goed dat ik dat deed want hij was echt overleden. Op zoek naar een andere of ik laat hem gewoon weg.
 
Augustus 2013. Na een jaar niks doen bedacht ik mij dat het toch wel handig was om er een kenteken op te krijgen. Ontdekte echter dat de tank inmiddels helemaal opgedroogd was en helemaal verroest. Een betonmolen had ik niet meteen in de buurt. Dan maar improviseren. Een oude stoel, wat hout, een rondslingerende electromotor en een Dnepr velg deden het werk. Moest wel even wat grind bij de buurman lenen. Een tip over het gebruik van keukenazijn werkte ook perfect.
 
Februari 2014. We zijn weer 6 maanden verder en eindelijk is dan het kenteken op de motor gezet. Kunnen we rijden deze zomer. Heeft wel even geduurd dit project. Ik kocht de motor in juni 2006 en dan nu een kenteken. Zit 8 jaar tussen. Ik had geen haast.
 
Verder naar Part 4 >>>>
This site is designed and made by Ben van Helden copyright on all pages