De geschiedenis van Condor 1893-1993 | ||||||||
1954-1988: De bromfietsen | ||||||||
In 1946 probeert de directie de markt te evalueren wat de bromfiets zou kunnen betekenen voor Condor. In een verslag van de directie wordt dit vervoermiddel betiteld als een tijdelijke zaak, in het begin zal men enthousiast zijn maar dat zal snel weer voorbijgaan. Ondanks deze bezwaren gaat de directie in zee met de broers Zehnder, vroeger fabrikanten van motoren. Zij stellen Condor voor een octrooi te kopen van hen voor een aangepast motorblokje op een fiets. De verkoopsprijs mag niet meer dan 450 Fr bedragen. De Raad van Bestuur slaat dit project af want om rendabel te zijn zou men per jaar 2000 tot 3000 brommers moeten vervaardigen en verkopen. | ||||||||
Toch bezint de directie zich in 1946 over het toenemende succes van de bromfiets en op een project om lichte motorblokjes te monteren op fietsen van Condor. Zij gaat dan ook met verschillende fabrikanten in overleg voor de aankoop van motorblokjes. Sifrag, Lohmann, Berini (uit Nederland), “Le Poulain” en Imerex uit Parijs worden genoemd. Na met Berini (model Dame) en Le Poulain samengewerkt te hebben, verandert Condor van strategie en voert complete bromfietsen in van Puch. De wisselende strategie maakt duidelijk dat de veranderingen in de markt aan grote schommelingen onderhevig zijn. De ontwikkelingen en veranderingen op technisch gebied verhogen snel de betrouwbaarheid van de brommers waardoor talrijke kleinere fabrikanten verdwijnen of fuseren met grotere bedrijven. | ||||||||
De franse ondernemingen zijn na 1945 steeds minder in staat om lichte motorblokken voor Zwitserland te vervaardigen en vanaf 1950 wordt het te duur en wordt er niet meer geleverd. De contacten die ondertussen met Puch zijn gemaakt voor de verkoop van scooters, resulteren uiteindelijk ook in de import en verkoop van bromfietsen. De firma Frey in Zürich, die al verschillende jaren de Oostenrijkse bromfietsen importeert probeert zich hiertegen te verzetten maar Condor bereikt toch een overeenkomst met Puch en, vanaf december 1954, levert de Oostenrijkse onderneming ook bromfietsen aan Courfaivre. Net als met de scooters overweegt Condor om ze zelf te produceren, maar dat idee wordt snel opgegeven en Condor beperkt zich ertoe om zijn naam op de ingevoerde bromfietsen aan te brengen en ze in een andere kleur te bestellen. De rol van Condor bestaat voornamelijk uit het invoeren en uitleveren aan de dealers. Tijdens de jaren vijftig en zestig verkoopt de onderneming per jaar ongeveer 2000 bromfietsen. Aan het begin van de jaren zeventig stijgt de verkoop spectaculair tot de oliecrisis in 1974. Na deze dip herneemt in 1975, de verkoop en loopt op tot een maximum in 1980 van 15131 verkochte machines, vervolgens daalt zij om in 1990 te zakken tot 191 machines. | ||||||||
Vanaf het begin van de jaren tachtig ziet men een kentering in de verkoop van brommers en een overstap naar de fiets, veelal een mountainbike en de auto. Veel gezinnen kiezen voor de auto in plaats van een brommer. Dit maatschappelijk verschijnsel wordt mede ingegeven door verschillende politieke beslissingen inzake geluidshinder en milieuverontreiniging. Dit, samen met het stijgen van de prijzen voor verzekering en de verplichting om zijn voertuig te laten keuren, de helmplicht en geluid dempende maatregelen zal ook meegewerkt hebben dat een groot deel van de bevolking geen interesse in de bromfiets meer had. Bovendien kwamen er in stad goedkope openbaar vervoer. In enkele jaren tijd verdwijnen veel brommers van de Zwitserse wegen en vinden later hun weg naar Nederland. | ||||||||
Vanaf 1978 verslechteren de betrekkingen tussen Puch en Condor. Puch probeert om zijn marktaandeel uit te breiden door ook bromfietsen aan Allegro te gaan leveren. Condor en Frey samen proberen zich te verzetten, maar slagen daarin niet. Puch rechtvaardigt zijn beleid door de prijzenoorlog tussen de concurrenten en door het feit dat Condor weinig fietsen uit Oostenrijk verkoopt. De daling van de verkoop van brommers aan het einde van de jaren tachtig zal beide er toe aanzetten om de betrekkingen te breken. | ||||||||
Voor
Condor heeft de verkoop van de bromfietsen een zeer belangrijke bron van
inkomsten vertegenwoordigd. Dat was lang mogelijk gemaakt omdat Zwitserland
in departementen was opgedeeld waar de verschillende bedrijven de alleenverkoop
hadden. Er waren vier hoofdrolspelers die Zwitserland hadden onderverdeeld.
Ze mochten alleen verkopen in de hun toegewezen departementen. De vier waren:
|
||||||||
In de loop van de jaren zeventig zien we bij Condor een daling van het personeel. Het personeels- bestand gaat van 286 personen in 1951 tot 119 in 1980. Tegenwoordig (2004) werken er nog 35 mensen. De omschakeling in het midden van de jaren tachtig, wanneer de bromfiets niet meer wordt verkocht, is zeer moeilijk. Condor zal zijn voortbestaan niet meer van de fiets laten afhangen maar vooral aan bestellingen van het leger, één van grootste klanten. In 1993 worden er nog speciale fietsen voor de krijgsmacht gemaakt, de MO93. Tegenwoordig is Condor producent van onderdelen voor vliegtuigen en tanks. De aloude Condor SA is inmiddels (2007) opgeheven en vervangen door Condor International. | ||||||||
copyright Ben van Helden. Alle op deze website geplaatste content, website-ontwerp, layout en alle in deze website gebruikte broncode zijn eigendom van Ben van Helden. Niets uit deze internetsite mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Ben van Helden. | ||||||||
Archief Condorclub Holland, Condor Courvaivre, Mr Shaller, Corvaivre "Condor, Cycles, motocycles et construction mëchanique" Alain Cortat |
||||||||
This
site is designed by Ben van Helden in 2005 reworked in 2022 |