Dnepr MT10-36 1980 project:
Wat nog ontbrak bij mijn kleine verzameling markante motoren was een Rus. De M72 heeft toch maar weer een andere eigenaar gevonden. Op zoek dus naar een project waar ik wat langer mee bezig kon zijn. De rest van de motoren loopt (voorlopig) goed en daar valt niet veel aan te sleutelen.
 
Dus maar weer rondsnuffelen op Marktplaats, Speurders en wat andere sites. Het aanbod is wat mager en zo kwam ik (weer) bij RB Motorhandel in Genemuiden terecht. Mooie motoren daar maar het project voor mij stond in de hoek te wachten op een liefhebber.
 
Dat ben ik dan geworden. Hoewel is geen sprake is van liefde op het eerste gezicht zal dit een gevalletje van "een verstands huwelijk" worden. Mooi vind ik de Russen niet. Wel perfect om aan te sleutelen en niet bang te hoeven zijn om een kapitaal bij de onderdelenboeren te verliezen.

 
Zo kwam hij dus uit zijn schuilplaats en ik geloof dat de verkoper Richard een goede dag had omdat hij afscheid mocht nemen van dit stukje Russische cultuurgeschiedenis.
 
 
Het hele geval eerst maar eens op zijn bokje geplaatst waar hij de komende tijd op zal wonen. Eerst maar eens een kruk ernaast, biertje erbij en dan kijken. Wat zal ik er mee gaan doen? Restaureren? Alleen opknappen? Te koop zetten? Gaan we nog bedenken.
 
Het blok moet helemaal uit elkaar en dus de rest waarschijnlijk ook. Ik ga hier erg lang over doen. Anders moet ik weer wat gaan zoeken.
 
Op de werkbank voor demontage.

Blik op de linkerkant van het blok. Veel aluminium maar niet afgewerkt. De giethuid is nog goed overal te zien en te voelen.
 
Op deze motor zit een versnellingsbak van een later type. Dat is te zien aan het ronde luchtfilter. Bovenop het blok zit de massieve dynamo.
 
Eens even gekeken wat nu een mooi voorspatbord kan zijn. Linksboven het originele maar dan 10 cm lager. Rechtsboven een oldtimer spatbord. Linksonder een Sportster spatbord en rechtsonder een M72 uitvoering. Mmmm, moeten we nog over nadenken.
 
Na eerst maar eens rustig kijken en voelen begonnen met de onttakeling. Aan de achterkant beginnen leek mij wel eens leuk. Voor mij is het de eerste keer dat ik een Dnepr sloop. Verwacht er dan eigenlijk niet veel van. Het enige dat ik tegenkwam waren flink vastgeroeste bouten. Bijna allemaal dus.
 
Gelukkig heb ik op tijd een boekje over de 10-36 binnen gekregen uit de Oekraïne. In het Russisch. Maar gelukkig met plaatjes en samen met een pdf van internet had ik wel een beeld. Daardoor wist ik dus hoe ongeveer de vork in het frame zat. Eruit was een ander verhaal. Aan de linkerkant moet er een pen uitgetrokken worden. Maar die zat vastgeroest. Eerst twee bouten verwijderd. Dan zelf een soort trekker gemaakt nadat het hele zaakje eerst met WD40 was geweekt.
 
Door hem steeds op te vullen met een grote steeksleutel kwam de pen er langzaam maar zeker uit.

 
 
Zo ziet alles eruit als het gedemonteerd is. Ziet er naar uit dat alle onderdelen nieuw moeten worden besteld. De meeste tijd is vandaag gaan zitten in het losmaken van de bovendste bout van een schokbreker. De bus die in het rubber zit zat zo vastgeroest dat hij de bout niet meer wilde loslaten. Uiteindelijk lukte het met veel geweld en een zware hamer.
 
Daar staat hij dan na de eerste dag lekker sleutelen. Ongeveer 5 uur mee bezig geweest. Brengt mij op het idee om alle uren eens bij te gaan houden om te kijken hoelang ik eigenlijk bezig ben met dit ding.
 
Lang niet gezien. Losse kogeltjes in het balhoofd. Natuurlijk sprongen er een paar weg. Vind je nooit meer terug. Lagers worden vervangen door moderne(re) exemplaren.
 
Voor mij is het allemaal nieuw, dat Russenspul. Ding zit vol simpele oplossingen. Een eenvoudige parkeerem. Hoe genieus. Begin meer respect te krijgen voor dit Russenwonder.
 
Weer drie uurtje lekker slopen erbij. Alles opknappen en weer terugbouwen gaat wat langer duren.
 
Blok was er snel uit en het was meteen duidelijk dat het achterlager kapot is. Moet het hele blok dus uit elkaar. Geeft niks, leuk om te doen. Duidelijk zichtbaar is wel dat er nieuwe zuigers inzitten.
 
Zo ziet een kaal frame er uit. Nu moet ik gaan beslissen wat ik er mee ga doen.
 
Maar eerst op zoek naar het "rammeltje" in het blok. Meer een flinke tik dus. Het klinkt alsof het achterste lager kapot is. Na het loshalen van de koppeling en het koppelingshuis waren er behoorlijke slijtsporen en flink wat metaalresten.
Oeps, dat ziet er niet prettig uit en voorzichtig komt het vermoeden dat er meer aan de hand is.
 
Daar ligt hij dan. De krukas. Hij zit er een beetje vreemd in. Dat kan ook niet anders want hij is gebroken. Had er al over gelezen op internet. Komt soms voor. Soms?
 
Niet getreurd niet gezeurd, wilde toch zo graag sleutelen? Nou dan ga ik ook sleutelen. In ieder geval is het euvel gevonden en zo'n krukas zit er weer zo in.  Komt allemaal goed.
 
 
Een knockout boxer.

Op de foto links is goed te zien (rode pijl) dat er zich in de holle ruimte van de krukas vuil (sludge) ophoopt die de oliecirculatie op den duur flink kan belemmeren.
 
 
De balhoofdlagers in volle glorie. Links het bovenlager, rechts het onderlager. Beide zijn gelijk. Goed is te zien dat het onderlager nogal beschadigd is waardoor er een "dood" punt zat in draaien van het stuur. Links de lagers schoongemaakt. Op veel oudere motoren zitten dit soort lagers. Gemakkelijk in onderhoud en goedkoop maar erg gevoelig voor vuil en speling. Deze worden vervangen door moderne konische lagers. Daarmee is de balhoofdspeling beter af  te stellen.

 <<< HIER STAAT MEER INFO OVER DE LAGERS
 
De voorvork te voeten uit. Bovendste vorkpoot is compleet zoals hij uit de motor kwam. De andere is grotendeels gedemonteerd. Wat opvalt is dat beide poten krom zijn. Is vooral bij de bovendste te zien. Voordat ik deze ga vervangen ga ik eerst een uitzoeken of ik een vork kan vinden met 36mm poten waarin een remschijf zit. Dan kan ik de beide balhoofdplaten blijven gebuiken en kan ik meteen een beter wiel en ander spatbord monteren zonder de orginalitiet veel geweld aan te doen.
 
Vandaag, 4 december 2012, was het frame klaar. Perfect werk van Mario van DEKRU in Dreumel, Gelderland
tel 0487 573816.
 
In Duitsland verkocht iemand een hele set imbusbouten speciaal voor de MT10. Kopen dus.
 
De nieuwe lagers voor het balhoofd kwamen gewoon van een Nederlandse toeleverancier op internet. Kosten wat maar dan heb je wel nastelbare lagers. Misschien wel te goed voor een Rus. Straks krijgt hij nog zoiets als wegligging!
 
Uit een ander deel van de wereld, de Oekraïne, kwamen weer andere originele delen. Wat het meest opvalt is de waanzinnige lage prijs. Zo kan ik alle wat lelijke delen voor een prikkie weer netjes maken. Wat een verschil met mijn vorige projecten. Een belangrijk onderdeel van het opknappen van een oude motor is het zogenaamde "detailen" van de machine. Ooit geleerd uit Amerikaanse magazines in de jaren zeventig. Detail you bike! Geen overbodige shit en aandacht voor de kleine dingen.
 
Op de grond sleutelen heb ik geen zin meer in. Dus maar een werkbok gemaakt waarop de hele motor in elkaar gezet kan worden. De werderopbouw gaat dus beginnen.
 
De versnellingsbak gaf geen aanleiding om te denken dat er iets mis mee was. Toch maar even de deksel eraf gehaald voor een snelle blik. Zag er netjes uit. Boel even gespoeld en weer netjes in elkaar gezet.
 
Op de krukas zit een centrifugaalfilter. Die slingert dus veel kleine metaal deeltjes uit de olie naar de buitenkant waar ze vervolgens lekker blijven plakken. Moeten wel af en toe eens weggehaald worden.
 
Klein spuitwerk doe ik zoveel mogelijk zelf. Kostenbesparend en leuk om te doen. En ach, als het niet helemaal strak is zal niemand dat zien met dit gietwerk.
 
Een proefopstelling gemaakt met voorvork poten van een Ural. Daarmee is het mogelijk om het spatbord laag te plaatsen. Nu nog op zoek naar een passend spatbord. Origineel komt hij uit een Ural MT67. Of misschien het originele spatbord met aangepaste steunen?
 
Het is mogelijk om de krukas, samen met de twee drijstangen, uit het carter te vissen zonder de zaak te demonteren. Er staan een paar filmpjes op Youtroep maar die maken alles niet echt duidelijk. Dat valt niet echt mee als je dat voor het eerst doet. Na een paar keer oefenen de handeling maar op foto gezet. Linksboven: De voorkant van de krukas zit nog op zijn plek in het carter. De nokkenas is aanwezig. Op de foto rechtsboven is te zien dat de hele krukas gekanteld kan worden als die nokkenas weg is. Het luistert heel nauw. Let goed op de stand van de krukwangen. Foto linksonder: hoppa, daar gaat hij er uit. Op precies dezelfde manier heb ik hem in mijn eigen carter geplaatst. (foto rechtsonder).
Op een of andere manier wilde de krukas niet lekker ronddraaien. Via een tip op het forum van de UDCN (ja, er bestaat een club voor Russische motoren) heb ik de krukas iets doorgetrokken nadat ik had gekeken of dat kon. Beetje improviseren is eigenlijk wel het leukste van sleutelen. Daarna was het probleem opgelost en draaide de kruk mooi rond.
 
Ook de onderkant hoort netjes te zijn. De carterpan werd dus even in een nieuw verfje gezet en met mooie boutjes vastgezet.

Dnepr MT10-36 de opbouw 1.
Na ongeveer 50 uur te hebben gestoken in het demonteren en in orde maken van het blok en frame ben ik maar begonnen alles weer in elkaar te schroeven. Er moet nog erg veel worden opgeknapt maar dat gaat gaandeweg. Twee nieuwe schokdempers en wat klein spul kwam uit de Oekraïne en zit nu mooi te zijn op het zwarte frame. Eventueel ga ik deze nog in de kleur van de motor spuiten maar die weet ik nog niet. Tussenstand in werkuren is nu 51 uur.
 
 
De krukas draaide lekker rond dus mocht het frame het blok ontvangen. Daarna de versnellingsbak er achter gehangen. Dat viel niet mee om de koppelingspen op de juiste manier in het vierkante gat van de laatste koppelingsplaat te krijgen. Na wat gepruts met een langbektang lukte het uiteindelijk toch.
 
Tussendoor nog even de opgefriste dynamo gemonteerd. Achteraf bleek dat dat handiger is als het blok nog open is. Dan kun je hem beter afstellen. Nu maar op de gok gedaan.

Op het forum kreeg ik de tip om het kapje te demonteren en met behulp van de ventilator te voelen hoeveel speling er op zat. Werkte prima.
 
Om wat te besparen op het spuitwerk en zo het budget een beetje te drukken ben ik op zoek naar een nette tank en spatbord. De tank is van dit model en bepaald niet moeders mooiste en er zullen er best wel wat rondslingeren.
 
Cilinders en koppen goed schoongemaakt en voorzichtig gezandstraald. Zien er weer prachtig uit. Tussenstand: 67 uur werk.
 
Leek een klein klusje. Was toch weer twee uur werk. Maar ja, je knapt een motor op of je knapt een motor op.
 
Op een beurs een paar leuke manchetten of rubber balgen gevonden van een JAWA. Die passen ook perfect op de Dnepr. Misschien zijn ze iets te lang als hij eenmaal op zijn wielen staat maar dat zien we dan wel weer.

Hieronder gewoon een mooi plaatje van het boxerblok met gepolijste kappen. Komen nog nette uitlaten onder.
 
 
De carburateurs zijn ook aan een degelijke opknapbeurt toe en liggen in de ultrasone. Nog even wachten op een paar revisiesetjes en dan kunnen ze er op.
 
Eerste foto: zo zag de kruiskoppeling er uit. Roestig en de lagers liepen niet echt lekker meer. Om wat op de kosten te besparen (een nieuwe koppeling kost 50 euro) maar een nieuw lagertje voor een tientje aangeschaft. Moet toch te vervangen zijn. Dat klink echter wat simpeler dan het is. Uiteindelijk kreeg ik de oude vier lagers er wel uit. Dat ging niet zonder ze kapot te maken.
 
Het plaatsen van het nieuwe lagertje vereiste wat geweld en gereedschap. Ook geduld was nodig toen een van de lagertjes op de grond viel en alle naaldjes in het rond geslingerd werden. Na wat persen met doppen en de bankschroef zat het uiteindelijk op zijn plek. Dacht ik. De vetnippel op het lager was niet meer bereikbaar. Waarschijnlijk een beginnersfout maar wel balen. Het lagertje is niet te verwijderen zonder extreem geweld. Dan meer weer een nieuwe bestellen. Of dan toch maar een nieuwe koppeling?
 
Over het algemeen wordt er over Russische motoren nogal laconiek gedaan. Behalve dan door de echte liefhebbers. Toch heeft deze Dnepr dan weer leuke dingen die een motor waardevol maken. Althans voor mij. Neem bijvoorbeeld de achterrem. In de remhevel zit een zelf centrerend mechaniek en de andere kant van de remschoenen zijn van die buitenaf bij te stellen. Heb ik toch niet vaak op andere "kwaliteitsmotoren" gezien. Puntje erbij voor de Rus.
 
Details zijn belangrijk op een motor. Ik houd nu eenmaal van een "nette" motor. De stuurklemmen bleken van aluminium te zijn dus ook die maar gepolijst. Toen ik een aluminium stuurdemper ontdekte verving ik ook de plastic uitvoering. Flink polijsten, een paar RVS bouten en ringen en hoppa, netjes.
 
Zomaar een plaatje omdat ik het mooi vind en twee dagen niets heb gedaan an de motor.
 
De cardan. Nieuwe Hardyschijf, nieuwe cardanas, nieuwe kruiskoppeling, nieuwe afdekkap, nieuw afsluitrubber en nieuwe remschoenen met veren. Zo beginnen de kosten toch lekker op te lopen. Maar, hij wordt als nieuw.
 
Zat wat op internet te zoeken hoe je zelf onderdelen kunt vernikkelen. Die spullen had ik helaas niet in huis. Maar wel spullen om te ......... verzilveren!.
 
Eerst een proefje gemaakt en wonderwel bleef het spul aan het kwaliteitsijzer uit de Sovjet Unie hangen. Dan maar verzilveren. Spullen daarvoor stonden al meer dan 10 jaar in de kast en werkte nog prima. Altijd handig als je niets weggooid. Denk niet dat er veel Dneprs rondrijden met verzilverde onderdelen.
 
Zo ziet het er allemaal weer mooi uit. Tussenstand is nu opgelopen tot 80 uur werk en tegen de grens van het budget aan. Wordt dus vanaf nu op de kleintjes letten.
 
Vandaag even inkopen gedaan bij hofleverancier RB Motorhandel te Genemuiden. De wielen ga ik slopen om de trommels eens lekker te verwennen. Die ga ik eerst eens lekker schuren en polijsten. Daarna de trommels rond laten uitdraaien en dan voorzien van RVS spaken en dito velg. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Misschien ga ik het zelf doen maar misschien ook niet. We zien wel. Paar "verse" carburateurs gaan voor een constante stroom prettig  gasmengsel zorgen. (als het goed is)
 
De kilometerteller deed het niet. Dan maar voorzichtig uit elkaar gehaald maar hij was overleden. Er was een schroefje losgetrild en tussen het wat zwakke mechaniek gekomen. Niet meer te repareren zeker gezien de nieuwprijs.
 
 
De koplamp was aan de beurt. Eigenlijk het enige onderdeel waar ik weinig aan heb aangepast, gewoon gepoetst. Paar mooie Chinese knipperlichten erbij (had ik nog liggen), lamporen van een K750, RVS handels met kabels. Nieuwe rubbers, schakelaars en tellerunit met schakelaar (die zit nog niet op zijn plek). Stuur flink gepoetst en een nieuwe gashandel maken het af.
 
De wielen worden een mix van Chinese banden en velgen, Russische naven en Duitse RVS spaken.

De Chinese delen komen bij MOTORWERK vandaan. Prettig geprijsd en snel geleverd.
 
Hij staat inmiddels op de grote werktafel. Tank en buddy er even opgelegd om te kijken welke kleur het moet gaan worden. Zwart ligt wat voor de hand dus wordt het wat anders.
 
Vond nog een mooie elektra doos die waterdicht gemonteerd kan worden. Daar komen dan alle draden en zekeringen in. Paste precies onder de buddy en boven de accu. Wordt natuurlijk nog zwart gespoten.
 
De uitlaten kwamen eindelijk binnen na het betalen van €44,- aan extra belastingen en BTW. Dat maakt de uitlaten niet tot de goedkoopste oplossing. Wat vooral tegenviel was de kwaliteit. Kopen via internet heeft zo zijn nadelen. Dit was toch wel een teleurstelling. Wat opviel waren de Chinese kranten waarin het geheel verpakt was. Alle beugels hebben een andere kleur en het woord verchromen was slechts een gerucht. Jammer, ze staan wel mooi. Moet nog wat aan gedaan worden om dit goed spanningsvrij te monteren.
 
Das meer werk dan het zo lijkt. Toch weer twee uur schuren en polijsten. Andere kant is gezandstraaald. Tweede naaf moet nog. De kwalitiet van het aluminium is zodanig dat echte hoogglans niet te halen is.
 
Voor het eerst in meer dan dertig jaar weer eens een wiel gespaakt. Nu weet ik weer waarom ik daar nooit zin in had. Drie uur mee bezig geweest. Een Russiche naaf met Duitse Spaken en een Chinese velg? Dat past gewoon niet. De mooie bronzen nippels pasten niet in de Chinese gaten en de Duitse spaken waren iets te lang. Na flink wat puzzelen bleken de gaten van de velg precies in spiegelbeeld in de velg te zitten. Na heel wat zuchten en steunen zit het wiel in elkaar maar nog niet uitgebalanceerd. Ziet er wel gelikt uit.
 
Na heel wat uurtjes zwoegen zijn dan eindelijk de wielen klaar. Helemaal zelf gedaan. Gespaakt, uitgelijnd en de banden er om gedaan. Allemaal met gewoon handgereedschap. Doe ik dus nooit meer. Ik wilde het nog eenmaal helemaal een keer zelf doen, gewoon voor de lol. Maar dit gaat op werken lijken. Nog even voor het begrip: Chinese velgen met spiegelbeeld gaten. Duitse, te lange, spaken met bronzen, te dikke, nippels. Dat gespaakt op een Russische, door mij gepolijste, naaf. Totaal werk, geschat: 12 uur. O ja, de lagers zijn ook ultrasoon gereinigd en opnieuw in elkaar gezet.
 
Tussenstand in uren: 111 uur. Met het plaatsen van de wielen is de laatste fase ingegaan. Electra aanleggen en alles nog eens nalopen. Grootste klus die nog moet komen is het spuitwerk. We gaan het allemaal volgen op deze pagina. Foto is de motor op 27 maart 2013. Die rode velg komt door het krukje dat er voor staat.
 
Begonnen met de tank te spuiten. Lekker overzichtelijk. Eerst de zaak geschuurd en in de plamuur gezet nadat ik wat deuken had teruggetikt van binnen uit. Toen alles goed geschuurd en in de primer gezet. Een soort spuitplamuur. Waarom? Was goedkoop en in de aanbieding. De kleur is "parelgrijs" geworden. Waarom? Ook die was in de aanbieding en ik hoop dat het een gemakkelijke kleur is om te spuiten. Goed argument toch? Zitten nu vijf lagen op. Die laat ik 24 uitharden en schuur hem dan nog even op. Dan nog een paar lagen verf en uiteindelijk aflakken.
 
Zo, de tank is in de kleur gespoten en voorzien van twee laklagen. Door de lak is het grijs wat geel geworden. Dat was eigenlijk meer de kleur die ik zocht. Mooi ? Mmmmm. Valt wat tegen. Eerst het spatbord maar doen en dan zien we wel weer. Kan altijd weer overgespoten worden.
 
Het achterspatbord was aan de beurt. Het model eindigd nogal abrupt aan de achterkant omdat daar een rubberen spatlap op hoort. Vind ik niet mooi dus die kant moet wat worden aangepast. En wat gebruiken we daarvoor? Natuurlijk, een figuurzaag. Aan de binnenkant van het spatbord loopt een stevige goot van plaatstaal waar de bedrading voor het achterlicht doorloopt. Die draden kreeg ik er maar niet uit.
 
Uiteindelijk maar met een lange dunnen strip metaal gaan porren. Daar kwam uiteindelijk wat beweging in het spul.

De hele goot zat vol met aangekoekte Russische aarde. Na een flinke tijd rommelen en duwen kwamen eindelijk de draden los.
 
Dit kwam er allemaal uit. Zou zo een volkstuin kunnen beginnen met de rommel die inmiddels van de motor af gekomen is.
 
Na een maandje pauze de draad weer opgepakt met het spuiten van het achterspatbord. Veel welrk maar wordt minder strak dan de tank. Loop nog wel een keer een mooi strak spatbord tegen het lijf. Voorlopig zal dit voldoen.
 
 
Spuitwerk was uitgehard dus kon het met RVS boutjes op de motor gezet worden. Klinkt eenvoudig maar door het verbuigen van het spatbord en de ophangbeugel stonden de gaten niet meer uitgelijnd. Kortom, flink prutsen, verse lak beschadigen en uiteindelijk slagen. Zit ook weer. Lekker fris hé. De buddyseat heeft zijn "behandeling" nog niet gehad. Komt goed. Ik wil de bodemplaat in het midden iets knikken zodat hij iets lager wordt.
 
Zomer 2013 besloten "het wat rustiger aan te gaan doen" met de motoren. Zo gingen er dus drie motoren in de verkoop waaronder dit project. Is meer geld in gaan zitten dan de opbrengst zal rechtvaardigen maar het zij zo. In totaal heb ik er ongeveer 150 uur aan besteed. Goed bestede uren, dat wel. Was erg leerzaam en ontdekt dat de slechte naam van die "Russen" vaak te danken is aan de bugetvriendelijke vorige eigenaren. Wie geld heeft koopt een BMW, anderen een Rus. Wel jammer. Het zijn prachtige motoren en met wat liefde en aandacht prima te gebruiken.
 
 
 
Een verhaal is nooit helemaal af. Maanden na verkoop kreeg ik een foto van de motor zoals de nieuwe eigenaar hem heeft "aangepast".