SACHS 800 ROADSTER V2 2004
Dit verhaal begint onderaan de pagina en werkt zich naar boven. Linken hieronder brengen je naar een item.
3-5-25: even voorstellen, nummer 139
9-5-25: weer eens heel wat anders
10-5-25: Sachs 800 Roadster V2 impressie
 
12-5-25: lang zal dit verhaal niet gaan worden
Ziet er naar uit dat dit verhaal niet erg lang gaat worden. De motor is in orde en rijklaar. Wat anders zou ik er mee moeten doen? Misschien wat andere richtingaanwijzers want die zien er wat minder mooi uit door de tijd. verder nog wat poetsen en onderhoud plegen maar dat is het wel dan. Gelukkig vond ik nog een manual voor het geval dat er wat te doen is. Wat vooral opvalt in de manual is de duidelijke en simpele opbouw van de hele motor. Geen ingewikkelde dingen. Bijvoorbeel de buddyseat kun je er af halen met 1 draaiwiel aan de onderkant. 10 seconden werk en je kunt overal bij. Vond helaas geen gereedschapsetje maar die heb ik waarschijnlijk niet nodig.
Het leuke bij dit ding is het zoeken naar de oorsprong van de onderdelen. Ze komen overal vandaan. De stuurschakelaars kan ik voorlopig nog niet vinden. Ze lijken het meest op die van een Suzuki GSX maar wel type kan ik niet ontdekken.
De linker draadjesfabriek. Mooi geschuurd aluminium en dat zie je niet zo vaak. Ik zoek nog verder en misschien moet ik eens in Italië gaan kijken. Uiteindelijk blijkt het van een Moto Guzzi California.
 
10-5-25: Sachs 800 Roadster V2 impressie
Hij is binnen vandaag. Mijn wondermotortje. Dus nog niet gepoetst en bewonderd. Een ontwerp van Target-Design en gebouwd met allerlei kwaliteitsonderdelen uit heel Europa. Tegenwoordig heel gewoon maar eind jaren negentig toch niet zo gangbaar. Moet niet vergeten te melden dat het frame door Fritz Egli is ontworpen, weet je dat ook weer. De buddyseat komt van SDM Selvazzano uit Italië.
Hij past in het rijtje BMW R850R, de Yamaha 1100 Bulldog en de Ducati Monster waarvan hij de voorvork kreeg. Er waren er vast wel meer die wel beter verkochten maar hij valt toch op door zijn eenvoudige design. Voor zover te achterhalen zijn er vier in Nederland. In Duitsland zo rond de 500 en er moeten er nog een twintig tal in Engeland rondrijden.
Nu is het niet mijn taak om te gaan beoordelen waarom dit geen succes werd maar er wordt algemeen aangenomen dat het duidelijk was dat hij niet in één categorie geplaats kon worden. Hij heeft van alles wat. En dan wordt mijn interesse gewekt.
De klokkenpartij ziet er indrukwekkend uit maar is verder niet bijzonder. Lijkt wel erg op zelfbouw van een paar goede knutselaars, aandoenlijk. Spiegels komen van FAR, Italië.
9162 echte kilometers heeft hij gelopen. Moet nog ingereden worden eigenlijk. De montageplaat met controlelampjes is luid en duidelijk en meer ook niet. Stuur is van Fehling.
De schakelaar en gashendel lijken kwa opbouw erg op Suzuki producten maar het type weet ik nog niet. De remhendel en de koppelingshendel zijn van het Italiaanse Grimeca, evenals de remmen. Rubbers van Tommaselli.
De hydraulische koppeling is puur luxe en werkt wat gevoelloos maar verder prima. Die zwarte ring naast het rubber is de choke en maakt een wat krakkemikkige indruk. Wel leuk is dat de schakelaars in een aluminium huis zitten. Lekker poetsen dus. Ze lijken van Suzuki maar nog geen zekerheid daarover.
Voor de ophanging van de koplamp en knippers is gekozen voor een simpel ontwerp. Misschien wel te simpel. Als je dan toch een mooi ontwerp hebt kan dat wel mooier. Doet dus een beetje homemade aan met die goedkope knipperlichten van plastic.
Kijk, dit kan ik boven mijn bed hangen. Suzuki VS800 blok uit een chopper, vandaar al het chroom. Sachs kreeg geen ander blok. Een betonblok en ik vind het prachtig maar of hij hier op zijn plek is blijft de vraag. Wel handig als ik onderdelen nodig heb en ik vind het heerlijk rijden die V blokken.
De andere kant van de V-twin. Eigenlijk is dit een model dat Harley had moeten bouwen in plaats van die afschuwelijke nieuwe Sportsterren enzo. Maar dan wel 1000cc of meer. Er is geloof ik ook een 1500cc Intruder uitvoering toch? Ideetje? De carburateur is overigens een Mikuni.
Achterwiel en remtrommel zijn ook van Suzuki en klakkeloos overgenomen. Ook de uitlaat komt daar vandaan. Schokbrekers zoek ik nog uit maar zijn niet van Sachs.
Ook de heerlijke hufterproof cardan is van een Suzuki. Dat scheelde veel ontwikkelingkosten lijkt het. Maar waarom ook niet. Lekker weinig onderhoud.
In tegenstelling tot veel motoren die ik gehad heb zitten er kolossale remmen op. Schrok mij rot toe ik ze voor het eerst inkneep. Nu weet is eindelijk na tientallen Harley's wat remmen is. Remblokken zijn Ferodo en de remmen van Grimeca. Remschijven van Sachs zelf.
Lekker snelle tankdop. Kan er verder niet veel over vertellen. Wel dat de tank van plastic is. Ik geloof Acerbis? Uitkijken dus voor E10 benzine. Duur grapje. Maakt de motor wel lichter en gemakkelijker om te verplaatsen aan de hand.
Gewoon een benzinekraan en geen injectie. Goed kijken hoeveel kilometers je rijdt voor dat je weer moet tanken. En wat weten we nog meer? De motor is van 28 juni 2004 (laatste jaar) en op 13 mei 2008 ingevoerd. Op 16 december 2024 is hij bij de verkoper in Arnhem terecht gekomen.
 
9-5-25: weer eens heel wat anders
Een motor kopen bij Kiat Que is weer eens heel wat anders dan kopen bij een particulier of reguliere motorhandel. Dit soort adressen zal de komende jaren alleen maar minder worden. Via Dolf Peeters, een grote promotor van Loods8, kwam ik er achter dat er een prachtige Sachs 800 Roadster te koop stond. Weer te koop stond. Meer dan vijf jaar geleden had ik eens contact gehad met Kiat maar de koop ging toen niet door. Nu bleek dat dit een andere was. Er zijn er maar vier in Nederland op kenteken. Hieronder wat foto's die meer duidelijk maken dan veel woorden.
 
 
 
 
 
 
 
 
3-5-25: even voorstellen, nummer 139
Om deze nieuwe aanwinst voor te stellen laat ik graag Dolf aan het woord die het volgende schreef in Auto-Motor-Klassiek.

Door: Dolf Peeters19 juli, 2019

In de redelijk recente motorwereld wemelt het van de vergeten, of ooit beroemde historische merken, die met veel tamtam geluiden en blijdschap verschijnen… En weer stilletjes of met een klap verdwijnen.

Het is de handel in roemruchte namen
Het gaat over merkrechten. Juristerij. Ergens in die trajecten moet een enorme hoeveelheid geld worden verstookt. Is het idealisme? Is het grootschalige witwasserij? Dat zou zomaar kunnen.

‘Sex’ bikes
Sachs, dat recent het meest bekend is geworden door de productie van motorfietsvering en -demping begon in 1997 weer met de productie van gemotoriseerde tweewielers, eerst met lichte tweetaktmachines, de later in China gemaakte viertakt Sachs MadAss kreeg cultwaarde. Daarna werd de wereld bestormd met een 650- en de 800 cc Roadster. De Sachs 1000 is het nooit geworden… Jammer.

Sachsblokjes
In de tijd daarvoor was Sachs een massafabrikant van tweecilinder tweetaktblokken. Sachs, Fichtel & Sachs en Hercules werden namen die door de geschiedenis versprokkeld werden. De voormalige motorfietsproductie van Hercules werd met een aantal bij elkaar geveegde merkrestanten omgedoopt tot „Sachs Fahrzeug- und Motorentechnik“ en in 1998 aan de Nederlandse Winning Wheels Group (Koch-Kleeberg-Groep) van Rob van der Linden verkocht. Dat traject liep dood.

Herstart in 2001
In 2001 verwierf een groep Hercules managers de overblijfselen van het concern en dat werd „Sachs Bikes“. In 2004 werd de productie in Duitsland gestopt en uitbesteed aan China. Daar werden 50-125 cc machines met Honda (kloon) motoren gemaakt. Waaronder dus die MadAss. De Sachs 800 Roadster werd in 2000 trots gepresenteerd onder de in het Engels spannend bekkende naam Sachs Bikes (sex bikes). Ons exemplaar is uit 2001 en is dus officieel een youngtimer. Maar wel eentje met potentie. En zeldzaam. Voor de motorisering ging Sachs in zee met Suzuki. Suzuki hield zich – net als Villiers in het intussen al erg verre verleden, en Sachs zelf iets daarna, vanaf 1930 – bezig met de verkoop van motorblokken aan derden. Het design van de Sachs 800‘s kwam van Target Design. De looks hadden een vleugje Suzuki Katana-achtigs Geen wonder: het trio Hans Muth Jan Fellstrom en Hans-Georg Kasten hadden de Suzuki’s waarmee het bedrijf uit Hamamatsu zijn reputatie wilde aanscherpen ook ontworpen. Erg kritische geesten vonden ook dat de Sachs een beetje erg op de Suzuki VX800 leek. Maar de Sachs had voldoende eigen kwaliteit en smoel om geen kloon of kopie te zijn.

Terug naar de leverancier van de motor
Denk voor Suzuki dan aan Aprilia, Bimota, Cagiva en Laverda en Gilera. Dus aan de motorblokken heeft het hem niet gelegen. De V twins uit Suzuki’s Intruderreeks waren mooie, goede blokken. Sachs kon zich ermee onderscheiden van de massaviercilinders. Het Sachs avontuur liep niet goed af. Ondanks de keuze van hoogwaardige componenten van gerespecteerde toeleveranciers. De met de hand in elkaar gezette Roadster 800 was mooi, goed en nog meer positiefs. Maar hij was niet goed genoeg, niet snel genoeg. De Roadster was een mooie ‘nakend’ met prettige toercapaciteiten en ruimte voor twee. Maar hij miste de ‘Wauw! Factor’ en had feitelijk niets te bieden wat anderen niet hadden. Behalve zijn afwerking en exclusiviteit dan… De Sachs werd gezien als ‘van alles een beetje’-motorfiets. Dat kan dodelijk zijn in een wereld waar ‘KARAKTER!’ uitsluitend met hoofdletters wordt gespeld.

Sachs zette zijn 800 reeks met drie types in de markt, waarvan er in elk geval twee verkocht zijn. In Nederland zijn er blijkbaar drie Sachs 800 Roadsters bij een baasje terecht gekomen. Eén van die drie vonden we in Loods 8 in Arnhem, het ongelooflijke bedrijf van Kiat Que. En dus één van de vier Sachs 800 Roadsters die er hier in NL verkocht zijn. In de ‘winkel’ staat de Sachs er wat verloren bij. Het is een exemplaar uit 2001, een youngtimer dus. Er zitten wat krassen op een uitlaatdempereind. Maar bij zo’n zeldzaamheid mag dat natuurlijk geen punt zijn. Waarschijnlijk was de keuze voor het toen al niet zo recente Intruderblok er eentje van de boekhouder. Indertijd droomden testers er wat over weg hoe de Sachs geweest zou zijn met een SV650, TL1000, Honda Firestorm/Varadero, of Ducati 750SS blok. De hele Sachs 800 Roadster ademt stijlvolle, degelijke beschaving uit. Alleen het brede aluminium stuur geeft wat stoerheidspunten.

Sachs was niet flauw bij het aankopen van de componenten
Fritz Egli ontwierp het frame. De voorvork kwam eerst van Marzocchi, later werd het een USD van Paioli. De remmen zijn voor dubbele, zwevende Grimeca schijven van Ǿ 320 mm en de remklauwen zijn vierzuiger Grimeca’s. Die verloren overigens na 2001 hun vrolijk rode jas en werden gewoon zilverkleuring. De achtervering is verzorgd door Bitubo twin rear shocks. Best gek eigenlijk dat schokdemper en veringspecialist Sachs voor de vering en demping van de 800 cc niets uit de eigen magazijnen heeft gebruikt. De machine heeft een prettige zithoogte van maar 770 mm. De positie van handen en voeten is puur toeristisch, met wat cross gevoel vanwege het brede stuur . De onafgeveerde massa van de cardanaandrijving werkt nadelig uit op het veer- en dempingsgedrag aan de achterkant. Het geluid uit de fraaie dempers wordt rijdend al snel overstemd door het inlaatgeluid van onder de buddy. Maar de mooi afgewerkte Sachs is een heerlijke partner voor lome omzwervingen over bochtige secundaire wegen. De slank gesneden tank geeft ter hoogte van de knieën een mooie smalle grip en garandeert een klassieke rijstijl en -positie in de bochten. Als we de Sachs vergelijken met de Suzuki VX800, dan valt vooral het veel levendiger stuurgedrag op. Als we het in de overeenkomsten met de Intruders zoeken: veel Suzuki V-twins draaiden bij correct onderhoud makkelijk over de ton.
 
Als je op de foto hierboven tikt kom je bij wat zeer zeldzame folders terecht die zijn uitgegeven tussen 2000 en 2003. Het is jammer dat er zoveel moeite is gedaan om een product te maken en te verkopen en het blijkt een flop te zijn. Zijn toch niet de eerste de beste die er aan hebben meegewerkt.
 

This site is designed and made in 2025 by Ben van Helden

copyright on all pages