Startpagina             contact

Last update: 5-3-2018

Een ode aan een motor die iedereen wil hebben en waarvan het soms lijkt alsof iedereen er ook een gehad heeft. Voor de liefhebber is er geen andere. Voor de anderen zijn er veel die beter zijn. Deze pagina's zijn in 2003 in het leven geroepen voor iedereen die een "Lib" heeft of wil hebben en wat richtlijnen zoekt voor restauratie of opknapbeurt. Rationele motieven om er een te kopen zijn er niet maar er zijn wel genoeg emotionele redenen. Links misschien wel de bekendste foto van een "Liberator" in vol bedrijf. Waarschijnlijk zijn er meer dan 600 motoren van het type WL,WLA,WLC en WLH op kenteken in Nederland volgens de RDW. Hoeveel in onderdelen is mij niet bekend. Precies uitzoeken hoeveel er op kenteken staan is moeilijk omdat de typeomschrijving nogal eens anders geschreven wordt. Ik vond: WL, WLA, WLC en 23 WLH's. Verder veel variaties op Liberator zoals bijv. Libarator. Als je op de foto tikt kom je op een pagina met veel foto's. Hit the pic for more pictures.

Regelmatig krjg ik mailtjes van mensen die een Liberator te koop zoeken. Daarom dit zeer persoonlijke stukje met een aantal welgemeende adviezen voor iedereen die overweegt om over te gaan tot aanschaf van een WLA of WLC. <<< LEES HIER MEER

Er zijn geen 88.000 of 90.000 Liberators gemaakt. Harley leverde in totaal 90.000 legermotoren tussen 1939 en 1945. Daar zitten ook de andere modellen bij. (U, UL, XA) Waarschijnlijk zijn er ongeveer 65000 WLA en WLC modellen gemaakt. Voor Rusland moet er een WLR zijn gemaakt, Japan had zijn WLJ en Nederland kreeg meer dan 400 WLH modellen geleverd. Er wordt beweerd dat er 35000 WL's in onderdelen zijn gemaakt. Het is niet zo dat daar weer zoveel motoren van gemaakt kunnen worden. Dit aantal slaat op het aantal slijtonderdelen die geproduceerd waren om de motoren op de weg te houden. Hit the pic for a WWII galery.

Een pagina over de achterlichten van de WLC Export en hoe je ze zelf kunt maken. Tik op de foto voor de link >>>

Rusland kreeg meer WLA,s (25000?) dan er ooit zijn gebruikt door de US. Ze kregen ze via een "Land Lease" programma. Het grootse deel van de WLA productie ging naar Rusland, Canada, Frankrijk en Zuid-Afrika. Vandaar dus die Polen en Russen die de laatste jaren opduiken in Nederland. Geen enkele WLA of WLC kreeg een framenummer mee van de fabriek. Pas na 1946 werden ze door de fabriek in het frame geslagen. Het motornummer bepaald dus het bouwjaar. De naam "Liberator" is nooit door de fabriek gebruikt. Ergens in het begin van de vijftiger jaren is die naam in Nederland in zwang geraakt. In Rusland werden veel Liberators voorzien van een Ural zijspan. <<< Russian sidecar for the WLA page.

De bagagedrager wordt ook wel duivenplat of broodrooster genoemd. Er zijn goede en slechte reproducties in omloop. Vooral de polyester exemplaren zijn niet bepaald wonderschoon.In de bovenkant zit een gaatje. Daar zijn wat speculaties over waarom hij daar zit. Volg de discussie dus klik op de foto.

Er rijden heel wat prachtige motoren rond in Nederland. Tik maar op de foto voor wat voorbeelden. Ook een fraaie motor? Stuur gerust een foto.

Een uitvaart mag best in het teken staan van het leven van de overledene. Levenstijl of hobby is dan een wezenlijk onderdeel van de plechtigheid. Zo kan de liefde voor motoren in het algemeen of juist de klassieke H-D ertoe leiden dat u op zoek bent naar een passende Oldtimer om te gebruiken tijdens de Last Ride.

Een hardnekkig gerucht: In Rotterdam kon je een nieuwe WLA kopen nog "in het krat" Heeft u er ooit 1 echt gezien en aangeraakt? Eind jaren veertig had het Amerikaanse leger alle nieuwe WLA's op gebruikt. De versleten motoren gingen daarna naar een paar grote revisie bedrijven in Amerika en daar werden ze totaal gesloopt en weer in elkaar gezet en weer "als nieuw" ingekrat. Die doken af en toe nog wel eens op in Nederland. In de US waren ze nog te koop tot ongeveer 1975. De XA, de boxer, is een letterlijke rechtstreekse kopie van een BMW R71 en niet van de R12 of R75. Toen de XA ontwikkeld werd was de R75 nog maar net uit. Ze hebben nooit daadwerkelijk dienst gedaan en zijn al tijdens de oorlogsjaren aan particulieren verkocht. Op YOUTROEP staan leuke videootje. Hit the pic for more.

Gelukkig is er een goed boek over het restaureren van een Lib. De heer Palmer heeft zijn huiswerk goed gedaan en ontdekte dat alle tussen 1942 en 1945 geproduceerde WLA's te verdelen waren in zeven verschillende modellen. De onderlinge verschillen zijn minimaal maar kunnen belangrijk zijn als je een motor geheel fabrieksnieuw wilt restaureren. Een heel grondig boek maar op het saaie af. Het maakt bijna een einde aan elke discussie over wat bij welke motor hoort. Vergeten wordt dat elke motor meer dan 60 jaar geschiedenis heeft. Daarin kunnen best wel veel zaken zijn aangepakt en verandert. Moeten we die dan helemaal terug restaureren? Als je een WLA of WLC gaat restaureren dan moet je je niet laten tegenhouden door de inhoud van dit boek. Als je het tenminste nog te pakken kunt krijgen. Gewoon beginnen en kijken hoever je komt. Sommige onderdelen zijn niet meer te vinden en kunnen dus gerust worden vervangen door (Poolse) onderdelen. Het gaat tenslotte om het rijden op een motor die zo dicht mogelijk bij het origineel komt, lijkt mij. Veel originele onderdelen heb ik gevonden op internet en bij mijn vaste adres, Motormechanica in Nieuwegein. Bieden op internetsites als Ebay, Marktplaats en Speurders is soms nogal riskant maar je moet je gewoon verdiepen in de materie. Kijk eerst wat een onderdeel dat je zoekt kost bij de "local dealer". Doe dan je bod en ga gewoon niet te hoog zitten want er komen altijd verzendkosten bij. Zo heb ik een originele claxon gevonden in Parijs, voor de helft van de prijs die normaal wordt gevraagd. Ook een luchtfilter, in de originele verpakking vond ik voor een nette prijs in Alaska. Een paar beenschilden kwamen voor weinig uit Rome. Goed zoeken en een beetje gokken leveren toch weer onderdelen op.

De achterlichten van een WLA hebben nogal dure vervangingslampen. Vooral de originele. Je kunt ze vrij eenvoudig vervangen door normale lampjes. Zelfde methode is ook bruikbaar als je de motor op 12 volt of LED wilt ombouwen.

Er zijn nogal wat verschillen tussen de WLA en de WLC. Als je kijkt op de oorspronkelijke platen uit 40-45 dan zie je bijna geen enkele gelijke Harley. De foto's die ik vond in de tientallen Harley boeken die ik bezit geven ook geen uitsluitsel over "het origineel". Ook op de meetings waar ik ben geweest zie je geen enkele gelijke motor. Het blijft wel een feit dat er in Nederland erg veel legeruitvoeringen rondrijden. Hit the pic for WLA-WLC

Op deze pagina staan veel foto's van internet. Ze zijn bedoeld als stijlvoorbeelden voor iedereen die van plan is een HD-Liberator te restaureren. Pictures found on the internet are just for showing how a WLA, WLC could look. Please excuse me if you dont like the use of your picture. I wil remove it when you let me know or I can put you name with it

Deze pagina's staan sinds 2003 op internet. Inmiddels is er een uitstekende Engelstalige site van de Belg Johan Willaert te bewonderen. Staat op de linkpagina. Staan ook de mij bekende handelaren voor onderdelen. Hit the pic for a linkpage.

In 1974 kocht ik mijn eerste Liberator. Precies weet ik het niet meer. Het was een burgeruitvoering uit 1951. Op een foto zijn duidelijk de dichte, burger spatborden en lang zadel te zien. Er zat ook geen groot luchtfilter op maar een kleine ronde op de carburateur. De koplamp zat hoog met het toetertje er onder. Ook zat er bij het voorwiel een bok. Die zit alleen op de WLC. Wel nog het army broodrooster.

Eind 1977 kwam de tweede WLA. Als ik er nu naar kijk dan zie ik vooral onderdelen die er niet op hoorden en die ontbraken. Een prachtige mix van alle soorten onderdelen. Toen ik de verf van de voorvork afhaalde bleek deze verchroomd te zijn

Later, in 2003 kocht ik er weer een WLA. Op mijn andere site staan foto's. Ik heb er later een zijspan aangezet. Zie voor meer info daarover bij De Lib van....

In juli 2010 ontdekte ik een Liberator en zorgde voor een goed onderdak voor dit oude beestje. Meer daarover onder De Lib van....

In 2012 kwam er nog een Liberator binnenrijden. Ditmaal een WLC uit 1943 in burgerjasje. Na een jaar vond die weer een nieuwe eigenaar in Schotland

Maart 2014 stond er weer een Liberator in mijn schuurtje. Deze keer een restauratieproject WLC. Na twee jaar ging hij naar een liefhebber

Juli 2016 kwam er weer een "opknappert" binnenwaaien. Tik op de foto voor meer info.

Er zijn genoeg onderdelen te koop. Kijk maar op de linkpagina.

Ook zo'n perfecte site? Zoek je een goede provider? Tik maar op het plaatje links.

This page is part of the BENS BIKES pages. Hit the logo to go to the startpage. copyright Ben van Helden on all pages. DISCLAIMER