BMW R50/2 met R69s blok 1963, part 1  
In augustus 2021 vond ik een motorfiets onder een zijltje ergens in Zeist.  Het hele verhaal staat hier te lezen dus scroll maar naar beneden, daar begint het. Eind december kreeg ik bericht dat het poedercoaten van het frame klaar was. Dan gaat de opbouw beginnen. Deze pagina wordt te groot waardoor de laadtijd wat lang kan duren, daarom starten we de opbouw op een nieuwe pagina. PART  2 >>>
 
20-12-21: Lockdown, maar dat wil niet zeggen dat we stilzitten. Vandaag maar weer eens even er voor gaan zitten flink wat gepolijst en van een laagje zink voorzien. Van boven naar beneden de stuurdemper en wat sierdoppen van de achtervering en achterbrug. Glimmen die ook weer.
 
 
 
16-12-21: Lekker klusje tussendoor. Oud en dof aluminium is snel en eenvoudig weer mooi te krijgen als je een polijstmachine hebt staan.
 
15-12-21: Tjonge jonge wat is dat toch leuk om te zien hoe lelijke onderdelen weer opknappen met zoiets eenvoudigs als een laagje zink. Met weinig spullen en wat geduld is het goed thuis te doen en kun je genieten van mooi, en goedkoop, opgeknapte spullen.
 
 
 
10-12-21: Een uitprobeersel met een roterende trommel met kleine keramische balletjes er in zodat het hele voorwerp gelijkmatig geschuurd wordt.
 
6-12-21: Het eerste wiel is gepaakt. Was even uitproberen hoe de velg ten opzichte van de naaf zit maar na drie keer proberen was het een makkie. Nog even balanceren en dan is het tweede wiel aan de beurt.
 
1-12-21: Ook de velgen zijn er slecht aan toe. Moet alle zeilen bijzetten om daar weer wat van te maken. het hoeft niet perfect maar zelfs dat is veel werk. Rechter velg is voor de helft klaar.
 
30-11-2021: De naven zijn er slecht aan toe. Ga er niet teveel aan doen. De buitenkant ga ik stralen en de rest schoonmaken. Als de velgen netjes zijn ga ik eens kijken hoe dat spaken ook alweer ging. Heb het vaker gedaan maar is veel werk. Rechts is gedaan maar links moet nog, komt wel. Inmiddels zijn de schokbrekerrubbers ook weer binnen.
 
 
 
25-11-2021: Vandaag maar eens uitgezocht hoe je kunt vernikkelen. Het verzinken lukt al aardig maar de kleur van Nikkel vind ik wat mooier. De eerste resultaten zijn veelbelovend. Op zoek naar het juiste materiaal om het wat groter aan te pakken. Voorlopig lukt het met wat oude munten.
 
 
24-11-2021: De wielen moet veel aan gebeuren. Eerst slopen en dan opknappen. Hieronder wat foto's van het slopen.
 
 
 
 
 
 
 
21-11-2021: Alle roestige onderdelen worden eerst even goed schoongemaakt, met een staalborstel ontroest en daarna voorzien van een laagje Zink. Allemaal in huis. Ze zijn nog niet perfect maar goed genoeg om weer te gebruiken. Zo blijven zoveel mogelijk onderdelen origineel.
 
 
 
 
 
20-11-2021: De koppen en cilinders zijn klaar dus opgehaald bij BECKS in Whije. De koppen zijn meteen loodvrij gemaakt en de cilinders hebben nieuwe zuigers gekregen. Eerst nog even het blok opknappen voor dat ze daar op mogen.
 
19-11-2021: Het frame is naar de poedercoater en als die terug is gaat de opbouw beginnen. Blijf kijken.
 
3-11-21: Elke dag wat opknappen. Ditmaal de achterschokbrekers. De gegoten stalen onderdelen even netjes verzinkt en samen met twee nieuwe aluminium bussen lijkt het weer prachtig. Nog even wachten op het frame voor dat ze weer hun plekkie krijgen.
 
1-11-21: Niets zo leuk als het weer netjes maken van delen van de motorfiets. Langzaam maar zeker gaat de opbouw beginnen.
 
28-10-21: eindelijk weer tijd en zin om aan de BMW te werken. De voorrem lag ergens en het leek mij ideaal om die dan maar eens aan te pakken. Alles  voorzichtig gedemonteerd en schoongemaakt in de ultrasoon. De kleine delen heb ik met een roterende staalborstel schoongemaakt, ontvet en verzinkt. Het aluminium wilde ik eerst polijsten maar dat wordt wat teveel voor deze opknapbeurt. Uiteindelijk dus maar gestraald. Zie onderaan het resultaat van een dagje rommelen.
 
 
 
 
 
 
 
 
14-10-21: Ondertussen in Zeist: Het sprookje van de "FEDERBEINHILFE". Er moesten weer twee schokdempers van de BMW worden gedemonteerd. Na speuren op het wereldwijde web (dat heet tegenwoordig onderzoek doen) kwam de term federbeinhilfe bovendrijven, maar geen foto. Dus op zoek naar zo'n ding. Als ik hem vond was het demonteren kinderspel volgens de gevonden tekst. Ding was in geen velden of wegen te bekennen. Geen foto, niks. Dan maar weer zelf een oplossing zoeken. Na veel mislukkingen en een nachtje er over slapen heb ik de truc doorgekregen. Was leuk bedacht maar de aluminium bussen hadden daar andere ideeën over. Oxide werkt als lijm en alles zat vast, muurvast. Wat hadden we nog over? Geweld. Dat werkte. Na wat subtiele tikken met een dunne schroevendraaier en een aangepaste schokdemperhulp van een Sportster kreeg ik alles uit elkaar. Kijk maar op de foto's. Weer gewonnen..........
 
 
 
 
 
11-10-21: even een foto gemaakt voor een vriend in het noorden des lands. De tandwielen van de cardanas en cardan zelf. Kwam er toen pas achter dat ze behoorlijk versleten zijn. Gaat weer wat kosten bij elkaar. Om me te troosten vanavond maar even de achterschokbrekers gedemonteerd. Was een makkie. Onderdelen stralen en verzinken, samen met een nieuwe huls en ze zijn weer als nieuw. Hoe die huls zo versleten is geraakt is voor mij een raadsel.
 
 
9-10-2021: Het was niet lang zoeken naar vervangende carburateurs. Degene die van de motor kwamen waren rijp voor de sloop maar ik ga ze toch opknappen en verkopen. Bovenstaande lagen tussen de carburateurs bij RBmotorhandel in Genemuiden. Vriend en Uralgoeroe Richard gunde ze mij voor een vorstelijk bedrag dus die hoeven wij niet verder te zoeken. Nog even schoonmaken en dan kunnen ze er op.
 
 
 
De achtervork leverde een probleem op. In de linkerbuis zit de cardanas en die zat muurvast. Alle poelietrekkers geprobeerd maar hij gaf geen krimp. Ik was bang dat door al het geweld de schroefdraad was verpest. Dus op naar vader en zoon Beck in Wijhe. Zij hebben een speciale trekker en na wat gedoe kwam het tandwiel los. Kan de achterbrug naar de poedercoater.
 
6-10-21: bijna elke dag demonteer ik wel wat onderdelen. De meeste geven op den duur wel mee maar er zijn er bij die nog geen afstand willen doen van hun roestige plek. Het gebruikte gereedschap wordt dan steeds grover en de hamers steeds zwaarder. Niet bij de kickstarterpedaal. Die bleef lekker zitten. Gelukkig had ik een paar weken daarvoor wat poelietrekkers gekocht en uiteindelijk gaf hij toch mee. Geen wonder dat het niet lukte. De uitgaande as was door de spie zodanig uitgelubberd dat hij er niet meer af kon. Nou ja, na grof geweld dan wel.
 
 
28-9-21: Eindelijk de hele voorvork gedemonteerd. Opmerkelijk dat er in 1963 nog echte kogellagers in het balhoofd werden gebruikt. Komt een nastelbare konisch lager voor terug.
 
 
27-09-21: Na vier weken kwam er een pak uit India. Het achterspatbord. Althans een spatbord voor een R71 met de gok dat hij ging passen. Dat deed hij dus niet. Net niet. Na wat geworstel met hamers en vijlen kreeg ik hem toch op zijn plek. Ik hoop de komende tijd nog een origineel te scoren anders moet deze het maar doen. Is wel bijzonder om te zien dat een (kopie van een) spatbord uit 1939 niet veel anders is dan die uit 1963.
 
 
 
 
26-9-21: Carburateurs met veel moeite gedemonteerd. Alles zat aan elkaar geplakt door de oxides. WD40 en wat aandringen bleek nodig te zijn om deze foto te maken. Nu kan elk onderdeeltje schoongemaakt worden. Dan hebben we overzicht om te kijken wat vervangen moet worden.
 
24-9-21: beide carburateurs zijn erg vermoeid door meer dan 15 jaar in de buitenlucht. Ik dacht even de maat te nemen van de vlotter in de carburateur die nog dicht was. Dit was het resultaat.
 
 
18-9-21: Eindelijk het blok deze week uit het frame gelepeld. Alsof je een harttransplantatie uitvoerd. Nu ga ik even denken wat ik ga doen. Breng ik het blok weg of ga ik zelf aan de slag?
 
 
 
 
 
 
 
15-9-21: nieuwe onderdelen druppelen binnen. Een beetje voorbarig misschien maar ik wilde toch even kijken hoe het solozadel stond samen met de tank.
 
 
 
7-9-21: Langzaam maar zeker geeft de motor zijn geheimen prijs. Elk schilletje dat er afgepeld wordt levert weer mooie beelden op. Is het kunst of techniek.
 
3-9-2021: Dit kwam er onder de voorste afdekkap uit. Al met al geen tegenvaller. Is nog goed bewaard gebleven zo op het eerste gezicht.
 
Tussen al het roest en versleten onderdelen zit er ook wel eens leuk nieuws. De nieuwe tank uit India kwam binnen en het ziet er naar uit dat hij bijna perfect past. Maar dat gaan we zien bij de opbouw en daar ben ik nog niet aan toe.
 
 
 
 
21-8-21: De cilinderkoppen, of moeten we bij BMW cilinderhoofden zeggen, zien er niet echt helemaal lekker meer uit. Na wat zandstralen werd duidelijk dat er flink wat aluminium is weggevreten door het mengsel van water en roest dat er in gekomen was. We gaan er even mee naar iemand die er meer van weet.
 
16-8-21: Zo deden we dat vroeger en zo doen we dat nu. Pistonpen verwijderen. Het is wat handiger om dat te doen als het blok in het frame hangt dan wordt het blok wat lichter als hij daar uit moet worden getilt. De binnenkant van het blok ziet er veelbelovend uit. Geen roest en geen speling op de drijfstangen. Hopelijk kan de krukas blijven zitten. Ik ga het blok wel goed spoelen.
 
Je kunt ook zien op  de foto hieronder dat ik al een deel van het blok heb schoongemaakt met WD40 en zachte staalborstel, elbow grease.
 
Het geamputeerde BMW blok ziet er toch wat minder indrukwekkend uit zonder die cilinders die uitsteken. Uiteindelijk was de hele operatie gelukt maar de zuigers zijn eigenlijk niet meer te gebruiken. De cilinders hopelijk wel anders wordt het een beetje boven de begroting. Een zuiger voor een BMW kost minstens 150 euro per stuk.
 
 
 
15-8-21: Nog even een dagje sleuten voordat het werk weer roept. Ik begin door te krijgen dat dit een zeer lange restauratie gaat worden. Elk klusje neemt zijn tijd. De linker zuiger zat dus echt vast in de cilinder. Geen beweging in te krijgen. WD40, verwarmen, drukken met wat gereedschap, niets. Geen beweging. Uiteindelijk een dubbele versteviging gemaakt en weer geprobeert. 1 mm gaf hij mee maar daarna niks meer, dat gaf hoop. Uit frustratie dan maar een zware hamer gepakt en er wat flinke meppen op gegeven. Langzaam maar zeker, mm voor mm gaf hij krakend en piepend, na elke klap, de strijd op. Na steeds een nieuwe vulring te hebben gebruikt begon hij het dan op te geven en dankzij het meesterlijke stukje gereedschap uit China wilde de laatste milimeters wel weer wat meewerken. Ben er vier uur mee bezig geweest.
 
 
14-8-21: De zuigers zaten dus vastgeroest in de cilinders. staal op staal en dan 15 jaar. De rechter zuiger wilde er wel uit met wat overtuiging maar de linker bleef halverwege hangen. Uiteindelijk flink in de WD40 en spannig er op gezet met een stuk gereedschap van een Chang-Jiang. Dat zal hem leren. morgen verder.
 
 
 
 
12-8-21: Nog even een uurtje slopen. De rechter cilinderkop er af gehaald. Waar ben ik aan begonnen?
 
11-8-21: De hele motor zit nogal vol met oxides. Maar dat het helemaal in de cilinder zit had ik niet verwacht. Morgen de andere kant gaan kijken.
 
10-8-21: Ik ga even vloeken in BMW-land. Het framenummer en het bloknummer zijn niet gelijk. Zware depressie is nu komende. Ik ga op zoek naar meer info over dit nummer. Het blok moet van een R69S zijn.
 
5-8-21:  Gelukkig was het kenteken nog geldig dus dat is nu op mijn naam overgeschreven. Wat ik verder weet is de naam van de tank: Heinrich. Er waren in die tijd een paar producenten die van die enorme tanks voor BMW maakten. Ik vond ze vroeger al lelijk en nu nog.
 
3-8-21: Rust roest. Althans zo wordt gezegd. Krijg je nou rust van roest of krijg je roest van rust? Zal weinig rust opleveren zo. Een doorkijkje in een BMW van 58 jaar oud. Na 15 jaar buiten blijft er weinig over van sommige onderdelen. Andere onderdelen hebben er veel minder last van.
 
2-8-21: Een eerste verkenning. Alles maar eens flink in de WD40 gespoten om te laten weken. De olie in het blok ziet er nog redelijk goed uit en die in de versnellingsbak is als nieuw. Dat valt dus mee. De tank lag er los op en is echt helemaal op. Flinke plaatwerker die daar nog wat van kan maken. Niet erg want ik vind hem toch niet mooi.
 
Als er ergens een opening in een motorfiets zit dan kruipen daar beesten in. Dit is de derde motor op rij waar ik dat mag meemaken. De bewoners zijn zo te zien al enige tijd vertrokken.
 
Onder dit kapje ziet het er dan nog wel aardig uit. Stofzuiger er door en hoppa. Weet het niet zeker maar dit lijkt op de ontluchting van het blok met filter.
 
Er zijn verschillende manieren om een tank op een motorfiets te monteren. Dit kan natuurlijk ook. Gelukkig zitten de lippen van een solozadel er nog op evenals de houdertjes van de pomp.
 
Rust roest maar hier telt dus veel roest en geen rust. Wonderlijk dat de lak op het frame de tijd goed heeft doorstaan. De motor is dus 58 jaar oud. Een paar nieuwe uitlaten zijn zeker nodig.
 
1-8-21: De motor belande uiteindelijk in mijn knutselhok na een slepend vervoer, beide wielen zaten vast. Uiteindelijk begonnen ze weer wat te draaien waardoor hij iets gemakkelijker naar binnen werd geduwd. Een uitgebreide analyse zal zeker nog volgen. Voorlopig eerst eens kijken of het kenteken nog bruikbaar is anders...........
 
 
30-7-21: Al jaren wist ik dat er een BMW onder een zeiltje stond in een tuin, ergens in de buurt. De 1e eigenaar (sinds 1975) wilde er nog geen afstand van doen dus zo af en toe stuurde ik een mailtje met de vraag of het "al zover was". Eindelijk was het dan zover en ging ik kijken. Dat leverde de volgende foto's op:
 
 
 
De BMW R 50 werd in 1955 geïntroduceerd als opvolger van de R 51/3. De R 50 maakte deel uit van een hele serie nieuwe modellen: het 250cc toermodel R 26, het 500cc toermodel R 50, het 600cc toermodel R 60 en het 600cc sportmodel R69S. Deze hele serie bestond uit “Vollschwingen BMW’s”, waardoor de rij-eigenschappen aanmerkelijk beter waren dan die van hun voorgangers. De R 50 had zoals gezegd een swingarm achtervering gekregen met twee geheel ingekapselde veer/ dempingselementen, waarvan de voorspanning instelbaar was. Het achterframe maakte nog dezelfde “lus” naar beneden die ook de plunjergeveerde modellen hadden, waardoor dit nieuwe systeem op het eerste gezicht niet eens opviel. De Earles schommelvoorvork (met dezelfde schokbrekers) was des te opvallender. Schommelvorken waren eigenlijk al uitgestorven, en BMW was een van de eerste merken geweest die telescoopvorken toepasten. In elk geval was de stap die BMW zette een technische verbetering, maar het uiterlijk van de BMW’s ging er nog steeds niet op vooruit. Ook de nog steeds toegepaste zweefzadels droegen bij aan het ouderwetse uiterlijk van de machines. De R 50 had nog steeds een gelast buisframe (dubbel wiegframe) met zijspankoppelingen. Er waren volle naaf trommelremmen voor en achter. Om de remkracht te vergroten was in het voorwiel een zg. duplexrem aangebracht met oplopende remsegmenten welke zich kenmerkt doordat zij beiden een remsleutel hebben. Motorblok en versnellingsbak waren van gegoten aluminium met gietijzeren cilinders en aluminium cilinderkoppen. De nokkenas lag boven de krukas en werd met tandwielen aangedreven. De stoterstangen lagen in verchroomde buisjes boven de cilinders. Motor en versnellingsbak zaten niet meer met steekassen in het frame, maar waren geschroefd, waarbij alleen de bovenste motorbevestiging van rubber schijven voorzien was. De extra handversnellingspook, die op de versnellingsbak van de voorgaande modellen zat, was bij de komst van deze serie motorfietsen voorgoed verdwenen. Het vermogen was ten opzichte van de R 51/3 slechts licht gestegen, van 24 pk naar 26 pk. De cardanas lag voor het eerst niet meer in de buitenlucht, maar in een cardantunnel waarin een oliebad zat. In de loop der tijd werden ook elektrische richtingaanwijzers (de “Koeienogen”) en een duozadel leverbaar. De BMW R 50 was een toermotorfiets zonder sportieve tegenhanger. In deze motorfiets zit een veelgezochte R69S blok. Daardoor wat meer PK's ter beschikking. Maar dan moet hij wel eerst lopen.

This site is designed and made by Ben van Helden copyright on all pages