Solex Flash en 6000

 

Maart 2006:

Als mijn moeder een koekje uit de trommel aanbood zei ze altijd 'neem er maar twee want op één been kun je niet staan'. Daar moest ik aandenken toen ik ging kijken naar een opknapper in Vlissingen.

De verkoper had er één te koop maar er bleken er twee te staan. Waarom een solex? Ik ben nu eenmaal gek op wat eigenwijze constructies en bij deze Solex wordt je op je wenken bedient. Dat er ooit nog één van werd verkocht blijft een mirakel. Cardan en schijfrem achter. Een soort lelijke eend onder de brommers. Vanuit de ontwerperkant gezien vind ik de eerste uitvoering, de witte Flash, een prachtig ontwerp. Uitgebalanceerde vormgeving en toch sublieme simpele techniek. Niets meer, niets minder. Het tweede ontwerp, de 6000, vind ik weer teveel aangepast aan wat "de markt" op dat moment wilde maar dan wordt het weer een gewone brommer.

 
Tegenwoordig heet zo'n aankoop een schuurvondst en dat was het ook eigenlijk. Alleen had ik ze niet gevonden maar stonden ze gewoon op Marktplaats. De linker is dus een Solex Flash, bouwjaar onbekend, motor ontbreekt overigens, en de rechter is een Solex 6000. Als je goed kijkt zijn er veel verschillen te zien tussen beide modellen terwijl het algemeen beeld niet zo wordt verstoord. Het schijnt zo te zijn dat ze bij Solex alle foutjes van het eerste ontwerp hebben weggewerkt bij de tweede. De snel slijtende cardan tandwielen en een achterschijfrem die elke paar kilometer vernieuwd moest worden.
 
Links: het origineel dus. Ik ben erg benieuwd naar de beweegredenen van de fabriek om zoiets op de markt te willen zetten. Achteraf toch wel dapper. Lees verderop de beknopte geschiedenis. Zoek de verschillen. Plaatwerk om het achterwiel, voorvork, voorspatbord, afsluit plaatwerk motorcompartiment. Koplamp en waarschijnlijk nog wel meer.

De 6000 )hieroner) had een flink aantal jaren stil gestaan en de vraag was waarom. Het eerste wat ik zag was een afgelopen ketting en die zat goed klem achter het tandwiel. Toen die weer netjes zat eerst maar eens flink getrapt om te kijken of er beweging in het blok zat. Nee dus.Koppie eraf geschroefd en meteen de décompresseur maar goed gangbaar gemaakt terwijl de kruipolie zijn best deed op de zuiger. Toen voorzichtig met een passende dopsleutel en rubberhamer maar eens voorzichtig gaan tikken op de zuiger.
 
Tikje voor tikje zakte hij. Zaakje goed schoongemaakt en een beetje vettig gemaakt. Koppie er weer op en trappen maar. Plop, plop, plop. Nu kijken of de bougie vonkte, Yip, mooie vonk. Dan de carburateur eraf en doorgeblazen en gekeken hoe het ding werkte. Zaak afgesteld en weer gemonteerd.

Wat benzine in de plastic benzinetank gedaan. Da's mooi want dan roest dat niet en gekeken of de benzine bij de carburateur kwam. Nee dus. Voor op het blokje bleek een benzinepompje te zitten, weet u dat ook weer. Ook dat spul schoongemaakt en weer in elkaar geknutseld waardoor de benzine bij de carb kwam. Een paar keer flink trappen en met wat gesputter en rook kwam de zaak weer tot leven. Hoera weer een overwinning op de tijd. Morgen maar eens een proefritje maken voor we er een kenteken op gaan zien te krijgen. Dat kenteken kwam er maar in januari  2007 besloot ik om alles, ik had er inmiddels vijf, te gaan verkopen om wat meer ruimte te krijgen.
 

Lees hier de geschiedenis van deze gekke brommer >>>