Harley-Davidson Softail Deuce FXSTD 2000

Eind 2006 had ik dus genoeg van de vele sleutelprojecten die mijn garage vulden. Er leek geen einde te komen aan de klussen die nog gedaan moesten worden.

Het werd (weer) tijd om eens wat anders te zoeken. Natuurlijk moest het een Harley worden maar welk model? Eigenlijk zijn er maar vier modellen maar daarbinnen heb je veel variatie. Je hebt de Sportster lijn, de Dijna, de Softail en de Tourbakken. Een Sportster heb ik al dus die viel af. Een toerbak heb ik ook al een aantal jaren gehad maar die valt af door zijn wat onhandelbare formaat. Blijven de Softail en Dyna over. Binnen de Softail groep zitten een paar modellen die mij wel aanspreken. De Nighttrain en de Standaard vind ik gewoon prachtige motoren. Bij de Nighttrain echter was ik bang dat hij zou gaan vervelen. Het moest dus een Softail Standaard worden. 
 
Nou is dat gemakkelijker opgeschreven dan even gekocht. De praktijk liet zien dat het helemaal niet zo gemakkelijk was om een nette te vinden. Het model wordt bijna altijd gekocht om er vervolgens flink de slijptol in te zetten. Blijft over de Nighttrain. Daar waren er genoeg van te koop.

Zo kwam ik dus bij een dealer in Veghel terecht. Zij wilden wel mijn drie Harley's inruilen.
De verkoper was bezig met een andere klant zodat ik een halfuurtje de tijd had om eens op mijn gemak de showroom te bewonderen. Daar stonden ook twee Softail's die iets anders zijn dan de andere in die modelreeks. De Deuce.

Naarmate ik langer om deze rode heen draaide zag ik steeds meer mooiere details. Deze motor was al klaar, daar viel nog weinig aan te pimpen. Het geheel maakt een mooi samenhangend ontwerp. Ik kon me de introductie nog goed herinneren. 
 
Eind negentiger jaren wilde Willy G laten zien dat Harley zelf beter een custom op de markt kon zetten dan veel andere custom bouwers. Hij ontwierp persoonlijk de Deuce. Bijna alles is anders dan de "gewone" Softail. Eigenlijk is alleen het frame min of meer gelijk aan de toenmalige Softail range. Hoewel dat ook verbeterd was. De rest is anders. Als primeur had de Deuce het nieuwe 88B blok. Voor het eerst gebruikte Harley een motorblok met balansassen. Ook de voorrem werd (eindelijk) eens aangepast met een vierklauwen remschoen. Niet dat hij nu zo perfect remt maar voor een Harley was het een hele verbetering. Uniek is ook het achterwiel dat een bredere band kreeg dan zijn soortgenoten en een diskwiel van 17 inch. Ook werd er voor het eerst een geïntegreerd stuurslot in het balhoofd gemonteerd.  De achtervering, die onder de versnellingsbak ligt, werd ook verbeterd. Een iets andere plek werd er ook gevonden voor de zijstandaard die nu gemakkelijk bereikbaar is geworden.
 
De Deuce is altijd het buitenbeentje van de Softail familie gebleven. Zeker in Europa. In de States werd hij zo gewaardeerd dat er de eerste jaren een flinke wachtlijst voor bestond.

De leveranciers van accessoires hebben het model een beetje links laten liggen zodat er niet veel "leuke" dingen te koop zijn voor de Deuce. Maar waarom zou je die ook eigenlijk nodig hebben. Alles zit er op en er aan om mooi te wezen
 
Het eerste jaar werd er door de pers nogal geklaagd over de buddyseat maar ik geloof dat mijn motor al een andere heeft gekregen. Wel ga ik nog op zoek om eventueel wat bagage mee te kunnen nemen. Ook een tweede remschijf in het voorwiel lijkt mij een goede aanvulling.

Het enige dat ik nog heb aangepast was het voorwiel.

Na een paar jaar werd hij ingeruild voor een hele reeks andere motoren waaronder een  FLH.

Een eenvoudig plastic kapje maakt het achterlicht wat mooier en de kentekenplaat zit nu op een verchroomde stalen uitvoering in plaats van de plastic.
 


Een brede koplamprand met afdekplaat geeft de kleine koplamp wat meer volume.
 
Hier kan niets meer verfraaid worden
 
Een bezoekje aan de plaatselijk sloperij leverde een complete set op om de Deuce om te bouwen tot een geriefelijke toermachine. En zo kun je leuke combinaties maken.
 
 
 
Meer dan dertig jaar heb ik schadevrij motor gereden. Maar eens is dat afgelopen.

Er is maar weinig voor nodig om op je snufferd te gaan. Een bestelwagen met een jonge chauffeur die even niet keek en hoppa daar ging ik. Hij pakte mij met zijn bus precies op mijn remschijf waardoor de motor op zijn rechterkant ging en een metertje werd doorgeduwd. Dat maakte flink wat schuifsporen.
 
Na de aanrijding moest er een nieuw voorwiel komen. Daar hebben we dan natuurlijk weer internet voor. Na twee weken kwam er al een pak uit de USA met de benodigde onderdelen. Helaas vond de belasting dat ze een stukkie van mijn voordeel moesten innen. Alles bij elkaar heb ik nu een voorwiel voor de helft van de gangbare prijs in Nederland. Er moet nog een afdekplaat op maar die heb ik al liggen.
 
Zie hier het resultaat war ik een aantal jaar op gereden heb. Uiteindelijk heb ik hem verkocht aan een collega die zijn oude FLH inruilde.

Toen wist ik niet dat er jaren later weer een zou komen.
Maar nu een wat heftiger model.